Wereldreis week 1: China

De eerste week van onze wereldreis zit er op. En wat hebben we al veel gezien en beleefd. In Beijing bezochten we de verboden stad en het plein van de Hemelse vrede. Ook brachten we een middag door in de hutongs. Oude Chinese straatjes die doen denken aan vroegere tijden. Met de trein reisden we naar de Chinese muur, een wens die uitkomt. De afgelopen drie dagen brachten we door in de oude ommuurde stad van Pingyao. Ook hier hebben we het gevoel terug te gaan in de tijd. Het is een sfeervolle stad. Je komt ogen tekort. ’s Avonds verlichten de rode lampionnen de smalle straatjes, een magisch tafereel. En…we eten inmiddels met stokjes.

Zaterdag: Aankomst in Beijing

We landen vandaag al vroeg in Beijing. Het is 6 uur in de ochtend. We zijn niet helemaal uitgeput van de lange reis, dus we besluiten de metro te nemen. We kopen een Beijing Transportcard, waarmee we de komende dagen gebruik kunnen maken van al het openbaar vervoer. Gelukkig zijn de namen van de metrostations zowel in het Chinees als in het Engels. Het kost ons dan ook geen moeite de juiste metro te vinden. Vanaf het metrostation is het nog 1,5 km lopen naar ons hostel. De gps leidt ons de weg. Helaas blijken de coördinaten van het hostel die booking.com ons heeft gegeven niet te kloppen. Een vriendelijke Chinees, die een beetje Engels spreekt, wil wel even met ons meelopen. We verblijven in een hostel in één van de vele hutongs van Beijing. Inmiddels zijn we best moe. ’s Middags doen we het dan ook rustig aan. ’s Avonds pakken we de metro naar Wangfujing, waar we op zoek gaan naar snackstreet. Hier verkopen ze de meest exotische en extreme snacks in Beijing. Van levende schorpioenen aan satéprikkers tot gefrituurde kuikentjes. Heldhaftig als we zijn, laten we de exotische lekkernijen op onze eerste dag nog even links liggen. Wil je meer lezen over de extreme lekkernijen van Wanfujing Street? Ik heb  er een aparte post over geschreven, die je hier kunt lezen.

Zondag: De Verboden Stad

Vandaag bezoeken we de Verboden Stad. En we zijn niet de enigen. Samen met tienduizenden Chinezen lopen we via het plein van de Hemelse Vrede de Verboden Stad binnen. Gelukkig is de organisatie hier prima. Het loopt allemaal goed door en ook bij de kassa gaat het snel. Daar zijn er dan ook 22 van. Binnen 10 minuten hebben we een kaartje in ons bezit. Gelukkig maar, want per dag worden er “slechts” 80.000 kaarten verkocht. We hebben gelezen dat deze in het weekend vaak al vroeg uitverkocht zijn. Vol verwachting lopen we naar binnen. Het is indrukwekkend al die paleizen in dezelfde symmetrische stijl. Vooral wanneer je daarbij bedenkt dat de Verboden Stad ooit een stad in een stad was die voor een ieder verboden was die geen uitnodiging had om binnen te komen. Eeuwenlang was de Verboden Stad voor de buitenwereld afgesloten. Bijzonder dat wij hier nu mogen lopen. We genieten ervan en gaan regelmatig even op een muurtje zitten om alles in ons op te nemen.

Maandag: Bezoek aan de hutongs

Omdat we gisteren meer dan 20.000 stappen, een slordige 12km, hebben gedaan willen we het vandaag rustig aan doen. We brengen een bezoek aan de bekendste hutong van Beijing: Nanluoguxiang. Een hutong is een traditionele ommuurde woonwijk waar het leven zich afspeelt zoals het dat al honderden jaren lang doet. Zodra we de hutong binnenlopen hebben we het gevoel eeuwen terug te gaan in de tijd. De hutong bestaat uit smalle, oude steegjes met sierlijk versierde gevels en rode lampionnen die de straten kleur geven. We eten bij een van de lokale restaurantjes en moeten er dan toch echt aan geloven: eten met stokjes. In eerste instantie gaat het wat onhandig, het eten van noodlesoep met stokjes. Maar oefening baart kunst en uiteindelijk krijgen we er dan toch gevoel voor. Eten bestellen is hier trouwens makkelijk. Aan de muur hangen grote doeken waarop al het eten staat afgebeeld met daarnaast de prijs. Met een lange stok wijs je aan wat je hebben wilt. Veel restaurants hebben in Beijing bovendien ook menukaarten in het Engels.

Dinsdag: De Chinese muur

Vandaag moet een hoogtepunt van onze rondreis in China worden: een bezoek aan de Chinese muur. Daarvoor moeten we dan wel heel vroeg opstaan. We willen de trein van 6.12 uur nemen om de drukte voor te zijn. Om half 5 staan we op en om 5 uur lopen we richting metro. We hebben gekozen om de muur in Badaling te gaan bezoeken. Dit is weliswaar het meest toeristische, maar ook het meest toegankelijke stuk van de muur. En het uitzicht moet er geweldig zijn. We zijn ruim op tijd op het treinstation. We worden naar een wachtruimte geleid. Een half uur voordat de trein vertrekt gaan de deuren naar het perron open en rennen de Chinezen het perron op. Het is een lachwekkend tafereel, maar het maakt ons ook wel wat zenuwachtig. Zijn er dan niet genoeg zitplaatsen voor iedereen? Zo druk lijkt het ons niet. Omdat we hier toch zijn om een stukje cultuur mee te pakken, besluit ik maar achter de Chinezen aan te rennen. De Chinezen hebben korte pootjes en hun rennen lijkt meer op snelwandelen. Ik heb ze dan ook al snel ingehaald en weet een mooi plekje bij het raam te bemachtigen. Als het fluitsignaal klinkt, zijn er nog genoeg lege plekken. Al dat geren was dus nergens voor nodig, maar blijkbaar hoort dat erbij.

De Chinese muur is indrukwekkend. We nemen de kabelbaan naar toren 8, de hoogste toren, en lopen dan naar beneden naar toren 1. Het is een heel geklim en geklauter, want de muur gaat op en af. Er zitten behoorlijk steile stukken bij. Het uitzicht op de muur en de prachtige natuur waarin deze is gebouwd, is fantastisch. Het is niet voor te stellen hoe ze de muur in dit steile landschap hebben kunnen bouwen. Na 2,5 uur lopen bereiken we toren 1 en nemen we de trein terug naar Beijing.

Woensdag: met de trein naar Pingyao

Vandaag nemen we afscheid van Beijing. We nemen de trein naar Pingyao. Op het treinstation van Beijing is het een drukte van belang. Het is een ander treinstation dan het station waar we de trein namen naar de Chinese muur. Vanaf dit station vertrekken de lange afstandstreinen. Er wordt gevraagd om ons paspoort en na het checken van onze bagage worden we ook hier naar een wachtruimte geleid. Het voelt alsof we op het vliegveld zijn. Een half uur voordat de trein vertrekt, wordt omgeroepen dat het boarden begint. De Chinezen weten niet hoe snel ze in de rij moeten gaan staan. Wanneer de rij na 10 minuten is verdwenen, lopen ook wij door de gate en zoeken we het juiste treinstel op. We hebben dit keer zitplaatsen op nummer. De stoelen zijn breed en de beenruimte is enorm. We hebben een prachtig uitzicht door het grote panoramaraam. Een stewardess loopt langs en we krijgen een flesje water en wat koekjes. 4 uur later komen we in Pingyao aan. Pingyao is de best bewaard gebleven ommuurde, tradionele stad van China. Onze accommodatie, al net zo traditioneel als de stad zelf, ligt midden in het oude centrum van Pingyao. Ook hier smalle straatjes die leiden naar rustige pleinen en mooie binnentuinen. Pingyao ademt een gezellige sfeer uit. Hier gaan we ons de komende dagen wel vermaken.

Donderdag: Pingyao ontdekken

We worden enigszins stijf wakker. Leuk zo’n traditionele accommodatie, maar ons traditionele bed (een kang) was keihard. We weten nu hoe het is om op de vloer te slapen. Zodra we een stukje gelopen hebben, wordt de stijfheid al snel minder. We kopen een entreekaart voor de oude stad waarmee we de komende dagen alle attracties binnen de ommuurde stad kunnen bezoeken. Vandaag bezoeken we de Cheng Huang Tempel, de Confucius Tempel, een katholieke kerk en een van de oudste banken van China. Vooral de Cheng Huang Tempel vinden we prachtig. Er staan veel kleurrijke beelden van diverse Chinese goden. De tempel zelf doet boeddhistisch aan. Dat de Chinezen ook humor hebben blijkt wanneer we in de tempel aan het eind van een ceremonie volledig natgespoten worden. In de bank mogen we de kluizen bekijken waar vroeger goud en zilver werd bewaard. ’s Avonds wagen we ons aan de Chinese dumplings. We hebben het daar thuis zo vaak over gehad dat we vinden dat we China niet kunnen verlaten zonder ze ook echt gegeten te hebben. Ook al vinden we het best een beetje spannend, want thuis raken we ze -na ze een keer geprobeerd te hebben- echt niet aan. En uiteraard eten we weer met stokjes. We vinden ze beter smaken dan we hadden verwacht. Maar of we ze nog een keer gaan bestellen…

Vrijdag: Relaxen in Pingyao

Ook vandaag slenteren we door de straatjes van Pingyao. Het is weer goed heet. De afgelopen dagen was het gemiddeld 32 graden rond het middaguur. Toch beginnen we er al aardig aan te wennen. Om de dag mee te beginnen, beklimmen we de stadsmuur. Hier hebben we een mooi uitzicht over de oude stad van Pingyao. Ons volgende bezoek is aan het gerechtsgebouw dat tot 1960 in gebruik was. Hier werd niet alleen rechtgesproken, maar bevonden zich ook de cellen en de martelkamers. De rest van de middag relaxen we op een van de vele terrasjes in Pingyao. We eten opnieuw een lokale specialiteit: Noodles Kaolaolao, het best te omschrijven als halve, verticale cannellonirolletjes gedrenkt in een saus van tomaat, knoflook, soya en peterselie. We vinden het erg lekker. Morgen reizen we verder naar Xian, stad van het terracottaleger.

Terugblik week 1

Hoogtepunt: zonder twijfel voor ons beide de Chinese muur
Lekkerste eten: Noodles Kaolaolao (in Pingyao)
Lekkerste snack: een Chinese pannekoek met ei en Chinese kruiden
Meest irritant: het geslurp, gerochel en geboer van de Chinezen, al is het minder erg dan waar we ons op hadden voorbereid.
Meest verrassend: dat het ons is gelukt met stokjes te eten.
Meevaller: dat we ons hier, ondanks de taalbarrière, goed weten te redden. Met handen en voeten, een Chinese vertaalapp op de mobiel en een heel klein beetje Engels kom je hier een heel eind.

Misverstand: Niet alle winkels en gebouwen met rode en gele letters en uithangborden met Chinese tekens zijn Chinese afhaalrestaurants. De eerste dag dacht ik overal Chinese restaurants te zien. Even niet aan gedacht dat alle gebouwen er hier uitzien als Chinese restaurants.
Tegenvaller: dat we de dop van Dirk zijn dopper verloren zijn en dat mijn ereader er op de eerste dag al mee ophield (na een harde klap op de ereader drie dagen later deed hij het toch weer, hoera)
Fijn: dat we hier in China goed contact met thuis kunnen houden via mail en whatsapp. Facebook werkt hier niet, veel Google apps ook niet, maar contact is gelukkig wel mogelijk. Ook is bijna overal wel wifi te vinden.
Budget: Gemiddeld hebben we de afgelopen week per dag €69,85 uitgegeven voor accommodaties, vervoer, entrees, souvenirs en eten & drinken. Dat ligt ruim20 euro onder ons dagbudget van €90,- voor China. Vooralsnog zitten we op koers.