Wereldreis week 9: Australië (5) & Nieuw Zeeland (1)

Afgelopen week namen we afscheid van Australië. Het hoogtepunt bewaarden we voor het laatst: een helikoptervlucht boven het Great Barrier Reef. Wat een geweldige ervaring! Op donderdag vlogen we naar alweer de vijfde bestemming van onze wereldreis: Nieuw Zeeland. Daar maakten we kennis met het Christchurch van na de aardbeving en gingen we op zoek naar een warme jas.

Zondag: Kuranda, dorp in het regenwoud

De natuur is vandaag weer vroeg wakker. De vogels fluiten. De zon piept tussen de gordijnen door en probeert ons te vertellen dat het tijd is om op te staan. Met tegenzin doen we dat. Het is alweer warm in de camper. Om half 8 zitten we aan het ontbijt. We willen vandaag Kuranda bezoeken, een dorp in het regenwoud. Het ligt op slechts een kwartier rijden. Wanneer we om 9 uur Kuranda binnen rijden, zien we dat er iets aan de hand is. Overal hangen ballonnen en er zijn veel mensen op straat. De parkeerplekken zijn op dit tijdstip al overvol. En wij dachten juist dat we aan de vroege kant waren. Er blijkt een feest te zijn. We hebben de slechtst mogelijke dag uitgekozen om Kuranda te bezoeken, vertelt de mevrouw van de Australische VVV ons vriendelijk. Ze wijst ons op een kaart een paar mooie wandelingen aan die we kunnen doen wanneer we de drukte zat zijn.

Na een paar marktjes en kraampjes zijn we de drukte inderdaad al snel zat. We beginnen aan de wandeling door het regenwoud van Kuranda. Een welkome afwisseling van de drukte. We lopen langs de rivier, door jungle en langs beekjes. Op en af. We zien prachtige vogels en veel brush turkeys. Na 5 km komt het pad weer uit in het dorp. Hier is het inmiddels nog drukker.

Het enige dat we, naast het Barrier Reef bezoeken, nog willen doen in Australië is het eten van een pie. Overal hebben we die gezien. We hebben er nog geen gegeten. Dit is het moment. We sluiten aan bij de bakker en bestellen een pie. Ons doet de pie vooral aan Engeland denken, maar uiteraard kent Australië behalve Indiase en Thaise ook veel Engelse invloeden. Dirk geniet van zijn pie. Ik houd thuis al niet van bladerdeeg met ragout en deze pie smaakt ongeveer hetzelfde. Niet helemaal mijn ding dus. Maar we hebben er in ieder geval een gegeten.

Rond half 2 houden we het voor gezien. We rijden richting Cairns waar we een camping hebben geboekt vlakbij de plek waar we maandag onze camper weer moeten inleveren. De camping ligt ook op loopafstand van het centrum. De laatste drie nachten verblijven we op deze zelfde camping in een lodge. Dit leek ons met het overhevelen van onze bagage wel zo relaxed.

Maandag: afscheid van onze camper

Een drukke dag vandaag. We moeten voor het eerst sinds 2 maanden weer aan het werk. Vanmiddag leveren we de camper in, dus hij moet van buiten en van binnen helemaal schoon. De dame van de receptie was zo lief ons al om 9 uur in de lodge te laten, zodat we onze spullen van de camper naar de lodge kunnen verhuizen. Daarna beginnen we aan de grote schoonmaak. Het resultaat mag er zijn. We leveren hem schoner op dan we hem hebben gekregen. Op 2,5 km rijden, zit een wasstraat. We soppen de camper in en spuiten hem schoon met de hogedrukspuit. We doen nog even wat boodschappen bij de supermarkt naast de wasstraat. Dat scheelt straks lopen en sjouwen met zware boodschappen. We rijden langs de camping om de boodschappen terug te brengen en beginnen dan aan onze laatste rit met de camper. We rijden naar het tankstation. We hebben de camper met een volle tank benzine meegekregen en moeten hem ook met een volle tank benzine weer inleveren.

Vijf minuten later rijden we het terrein van camperverhuurder Apollo op. Het is er druk en we moeten even wachten. De Apollo medewerkster vertelt ons dat er twee zieken zijn en ze vandaag maar met z’n tweeën zijn. Ze ziet er oververhit uit en dat wordt er niet beter op wanneer de mensen blijven binnenlopen om hun camper op te halen of terug te brengen. Ze besluit onze camper tussendoor aan een snelle inspectie te onderwerpen. Die duurt nog geen minuut, waarbij ze alleen checkt of er grote schade aan de camper is, of we de tank hebben vol gegoten en wat de kilometerstand is. De binnenruimte, die we zo fantastisch schoon hebben gemaakt, gaat niet open. Of we handdoeken, beddegoed, tafel, stoelen en heater hebben achtergelaten wordt ook niet gecontroleerd. We krijgen een bewijsje mee dat onze borg is teruggestort en dat is het dan. We zijn camperloos.

We lopen vanaf de Apollovestiging richting het centrum, een kleine 4km. Cairns heeft een lange wandelboulevard van 2,5 km langs de zee. We lopen over de boulevard en genieten van het prachtige panorama van bergen, zee en bos. Pelikanen vliegen laag over het water, ibissen staan met hun poten in het zilte zout van de zee en zijn op zoek naar eten.

De winkels laten we links liggen. Die houden we voor morgen. We drinken een kop koffie en een “Craze Caramel”, een mix van melk met ijs, caramel, popcorn en een echte Australische Tim Tam. Een fantastische uitvinding. Daarna lopen we langzaam terug naar de camping en zoeken we onze lodge op. We koken vanavond in de kampkeuken. Daar is het gezellig druk met mensen die hun avondeten bereiden.

Vanavond slapen we voor het eerst sinds een maand weer in een “echt” bed. Toch missen we de camper nu al een beetje. Gelukkig hebben we het mooie vooruitzicht dat we volgende week in Nieuw Zeeland zijn tweelingbroer mogen ophalen.

Dinsdag: Cairns

Vandaag nemen we de tijd om Cairns te ontdekken. We doen het rustig aan. Eerst boeken we een excursie voor morgen naar het Great Barrier Reef. We proberen een dagtocht naar Green Island te boeken. Green Island is vanaf Cairns het eiland dat, op 45 minuten varen, het dichtst bij de kust ligt. Het is de goedkoopste mogelijkheid om het beroemde rif te bezoeken. De medewerkster van de servicebalie belt voor ons. Ze krijgt te horen dat de dagtocht tot donderdag volgeboekt is. Ze probeert het nog bij een andere touroperator, maar ook daar is de dagtocht vol. Stom, we hadden natuurlijk ook gewoon gisteren al moeten boeken. Of eergisteren. We zijn hier immers al een paar dagen. Het was tijdens onze reis in Australië overal zo rustig dat we dachten dit wel een dag van tevoren te kunnen regelen.

Even weten we niet wat we moeten doen. We storten ons op de folders die aan de wand in rekken hangen. Mijn oog wordt getrokken naar een folder met een mooie, rode helikopter op de voorkant. Het liefst willen we een vlucht boven het Barrier Reef maken. Daar hebben we het al een paar keer over gehad. Vanwege de prijs van €200 per persoon hebben we besloten te gaan voor de goedkopere dagtocht naar Green Island. Maar eigenlijk is dat niet wat we willen: te massaal en ook niet de echte Great Barrier Reef ervaring voor ons. We verwachten dat we weinig van het rif zullen zien en veel van het eiland waar we, samen met een paar duizend andere toeristen, naartoe worden gebracht. Bovendien is zwemmen bij Green Island alleen mogelijk met een stingersuit vanwege de dodelijke kwallen die er rond zwemmen. En jullie weten inmiddels dat ík die in ieder geval niet ga aantrekken. Misschien moeten we dan toch gewoon gaan voor wat we echt willen, ondanks de prijs. We laten ons informeren door de baliemedewerkster en zijn al heel snel om. Een dagtocht met een fantastische boot naar twee riffen, waar we midden op zee kunnen zwemmen tussen de vissen en het koraal. Een geweldige BBQ-lunch, een helikoptervlucht van 10 minuten boven het Great Barrier Reef en we hoeven geen stingersuits te dragen, omdat bij de riffen die we bezoeken het water nog te koud is voor de kwallen. De medewerkster pakt de telefoon weer op. Er is nog plek. We gaan ervoor. €400 armer en helemaal gelukkig lopen we 5 minuten later naar buiten.

De rest van de middag lopen we door Cairns. We winkelen wat, drinken koffie, lunchen en zwemmen in de zwemlagune.

Aan het eind van de middag lopen we langs de promenade terug naar de camping. We gooien de hashbrowns en worstjes op de BBQ en koken onze worteltjes in de kampkeuken. Het is er gezellig druk. Een groot deel van de bak- en kookplaten is bezet. We vinden een vrij kookplaatje en koken in 20 minuutjes de worteltjes gaar. We doen in de kampkeuken veel inspiratie op voor lekkere, maar simpele eenpansmaaltijden. Die ideeën nemen we mee voor onze camperreis door Nieuw Zeeland. De zon is al onder wanneer we bij één van de vele picknicktafels een wijntje inschenken en ons avondeten opscheppen.

Woensdag: Helikoptervlucht boven het Great Barrier Reef

Vandaag moet een hoogtepunt van onze reis worden. Dat kan niet anders. Om 7 uur rijdt het busje voor dat ons naar de haven zal brengen voor onze dagtocht naar het Great Barrier Reef. Zowel de rit als het inchecken verloopt soepel en snel. Voordat we het weten, lopen we de loopplank op van de mooiste boot die in de haven ligt: de Evolution. We worden vriendelijk welkom geheten en gelijk naar het dek begeleidt. Daar worden we geholpen bij het uitzoeken van een paar flippers. Die kunnen we, samen met snorkel en masker, opbergen in een rek. Toen we aan boord kwamen hebben we een nummer gekregen. Deze nummers vinden we terug op het rek waarin we onze snorkelspullen kunnen achterlaten. Om kwart over 8 precies varen we de haven uit. We zijn onderweg! Het is opnieuw warm vandaag. Over niet al te lange tijd zal het rond de 30 graden zijn. De lucht ziet er goed uit. Weinig wolken. Perfect voor een vlucht boven het rif.

Om half 10 vermindert de boot vaart. We zijn aangekomen bij het eerste rif: Saxton Reef. Het rif ziet er fantastisch uit. Het water is turkooise van kleur. De zon schijnt fel en laat het zeeoppervlak glinsteren. Overal zien we het rotsachtige koraal. Het is precies zoals we hadden verwacht, zoals we het Great Barrier Reef kennen van foto’s. Een fantastisch gezicht. We begeven ons naar het dek, pakken onze snorkelspullen uit het rek en gaan het water in. We weten niet wat we kunnen verwachten. We hebben gehoord dat het rif niet meer is wat het geweest is, dat het koraal door de oplopende temperaturen verbleekt. Wat wij zien, is echter geweldig. We zwemmen tussen koraal in alle mogelijke kleuren en vormen. Paarse bollen, blauwe schubben en groene paddestoelen. Tussen het koraal door zwemmen de vissen. Al snel wordt ik voorbij gezwommen door een haai. Mooier kan het niet worden. Wanneer we drie kwartier later het water uitkomen, zijn we dolenthousiast over wat we hebben gezien.

Rond de middag komen we aan bij het tweede rif: Hastings Reef. Na een heerlijke BBQ-lunch is het om 13.00 uur eindelijk zover. We gaan de lucht in! Met een bootje worden vanaf de catamaran naar het helikopterplatform gevaren. Het platform ligt midden in zee. Op het platform wacht een glimmende, rode helikopter met draaiende rotoren op ons. Dirk en ik mogen voorin plaatsnemen, naast de pilote. Achter ons zitten nog drie toeristen met spanning te wachten op wat gaat komen. Twee minuten later stijgen we op. Het opstijgen gaat ongemerkt. Al snel zitten we op 150 meter hoogte en kijken we uit over het enorme Barrier Reef. Wat we zien, is fantastisch. Ver onder ons zwemt een manta. Ze lijkt van bovenaf niet groter dan een rog. Als een vogel beweegt ze zich door het gladde wateroppervlak. De zee is felblauw. De zandbanken die boven water uitsteken, steken wit af bij de intens blauwe kleur van het water. Golven storten zich op de branding. Kleine eilandjes doemen op als een platte landkaart. Het koraal steekt als rotsen boven het water uit. Het is het hoogtepunt van onze reis door Australië.

Nog vol adrenaline duiken we na onze helikoptervlucht het water in om ook hier de onderwaterwereld te ontdekken. Het Great Barrier Reef wordt misschien bedreigd door de opwarming van de zee. Hier is daar weinig van te zien. Dit rif is nog mooier dan het vorige rif. We weten niet wat we zien. We zwemmen langs kleurrijke koraalriffen in de meest fantastische vormen. De tropische vissen zijn hier groter dan in andere delen van de wereld waar we gesnorkeld hebben. Het water is zo helder dat we soms wel 30 meter ver kunnen zien. Wat een geweldige dag.

Rond half 3 varen we terug naar Cairns. De transferbus zet ons om iets over half 5 af bij onze camping. We zijn moe, maar gelukkig. Het was een geweldige ervaring om het Great Barrier Reef zowel onder als boven water te bekijken. Het was ook elke cent waard. We vallen al onder het Yahtzee bijna in slaap. Het is dan ook nog geen half 10 wanneer we ons bed opzoeken.

Donderdag: Afscheid van Australië

Vandaag nemen we afscheid van Australië. Wat hebben we genoten van dit afwisselende land. En wat hebben we veel gezien en gedaan in een kleine maand. We komen zeker nog eens terug. Via Sydney vliegen we naar Christchurch, Nieuw Zeeland. Vanuit de lucht volgen we van Cairns naar Sydney de route die we hebben afgelegd. We vliegen over het Great Barrier Reef en zien de Whitsunday eilanden in miniatuur opdoemen. Via Townsville, Airlie Beach, Brisbane en Hunter Valley vliegen we in een kleine 3 uur naar Sydney. De vlucht van Sydney naar Christchurch is grappig genoeg net zo lang als die van Cairns naar Sydney.

Kort na middernacht Nieuw Zeelandse tijd landen we in Nieuw Zeeland. Het is hier 3 uren later dan in Cairns en 11 uren later dan in Nederland. We nemen een taxi naar ons hotel dat aan de rand van het centrum ligt. Kort na 2 uur lopen we ons appartement binnen. Het is een geweldig appartement met alles erop en eraan. We hebben een zitkamer met televisie en eettafel, een keuken, een slaapkamer en een badkamer met wasmachine en droger. Een heerlijke plek om even een paar dagen rustig aan te doen. We gooien onze backpacks in de hoek, drinken nog een kop koffie en gaan dan snel slapen.

Vrijdag: De bouwput die Christchurch heet

Voor het eerst in maanden slapen we echt uit. Een blik op de klok leert dat het al 10 uur is wanneer we opstaan. We hebben ruim 18 uren geleden voor het laatst gegeten en gaan dus eerst maar even boodschappen doen. Op internet hebben we gelezen dat we bij de Pak ’n Save moeten zijn voor de goedkoopste boodschappen. Op 10 minuten lopen, vinden we er een. Een enorme winkel met uitgebreid assortiment. We turen de schappen af naar de aanbiedingen en vinden er voldoende om onze boodschappenmand mee te vullen. We rekenen €33,60 af en lopen terug naar ons appartement.

De middag brengen we door in Christchurch. We schrikken een beetje van de aanblik van de stad. Echt overal wordt gebouwd of zijn gebouwen juist zo erg in verval dat ze wachten om gesloopt te worden. In elke straat die we inlopen staan gebouwen in de steigers of sluiten hekken delen van de stad af. Het is een triest gezicht. In de nacht van 3 op 4 september 2010 werd Christchurch opgeschrikt door een aardbeving met een kracht van 7.4 op de schaal van Richter. Hierbij liepen, vooral in het centrum van de stad, veel (historische) gebouwen aanzienlijke schade op. Op dinsdagmiddag 22 februari 2011 was er opnieuw een aardbeving in en om Christchurch. Deze beving had een kracht van 6,3 op de schaal van Richter. Hoewel de kracht minder was dan de beving van 2010 vielen er dit keer 185 doden en was de schade veel groter dan in september 2010. Zeker 800 historische gebouwen werden verwoest.

Wanneer we door de stad lopen, lijkt het alsof de aardbevingen kort geleden hebben plaats gevonden en niet 6 jaar geleden. Het ziet er voor ons als toerist uit alsof er sinds 2011 niet veel is gedaan aan het herstel van de stad. Van de taxichauffeur die ons gisteren naar ons hotel bracht, begrijpen we dat Christchurch met 380.000 inwoners gewoon niet de mankracht en niet het geld heeft om de stad versneld op te bouwen. Hij vertelde ons dat het nog zeker 40 jaar kan duren voordat alle schade die de aardbevingen hebben aangericht, is hersteld. We lopen tegen een aantal felgekleurde containers aan. In de containers zijn winkels en eettentjes gehuisvest waarvan de panden door de aardbevingen zijn verwoest. Tussen de containers drinken mensen een drankje of luisteren ze naar de gitarist die er zijn muziek laat horen. Het is het gezelligste deel van de stad dat we tegen komen.

Zaterdag: Op zoek naar een warme jas

Vandaag is de dag dat we op zoek gaan naar een dikke jas. Gisteren was het met 20 graden en een zonnetje nog aangenaam warm, vandaag moeten we het doen met 12 graden en een gure wind. Op het Zuidereiland met zijn gletsjers en bergen zullen we een jas hard nodig hebben. We nemen de bus naar het winkelcentrum bij Riccarton. Daar vind ik in een van de sportwinkels een prachtige fuchsia thermojas van het merk Columbia. De jas is warm, zit lekker en is ook nog een afgeprijsd van €117,50 voor €66,50. Helemaal blij loop ik met mijn nieuwe jas de winkel weer uit.

Voor Dirk vinden we geen jas. We lopen daarom naar een tweede winkelcentrum op 1,5 km lopen. Ook hier hebben ze verschillende sportwinkels en outdoor-zaken. Bij Kathmandu loopt Dirk tegen zijn nieuwe jas aan. Het is een jas die hij al eerder heeft gepast in Sydney. Na een blik op het prijskaartje heeft hij de jas toen snel terug gehangen. Vandaag heeft hij geluk: het blauwe softshell jack is hier afgeprijsd van €300 voor €88,- Die gaat dus mee.

We kopen nog een paar warme sokken voor in de camper. Zo hoeven we niet de hele tijd onze schoenen aan te houden vanwege de kou. Via het park lopen we terug naar ons appartement. We zijn goed geslaagd vandaag en klaar voor onze rondreis over het Zuidereiland.

Terugblik op week 9

Hoogtepunt: een makkelijke dit keer, letterlijk en figuurlijk de helikoptervlucht boven het Great Barrier Reef.
Lekkerste eten: de BBQ-lunch op de boottocht naar het Great Barrier Reef. Worstjes, biefstuk, vis, garnalen en salades. Er was geen nee te koop. Goed verzorgd en erg lekker. Ook heerlijk een keer niet zelf te hoeven koken.
Meest irritant: de zandvliegen in Cairns. Je voelt ze niet prikken, maar een dag nadat je geprikt bent, krijg je ineens enorme jeuk en allemaal kleine bultjes. De jeuk houdt drie tot vier dagen aan. Om gek van te worden en heel irritant.
Meest verrassend: het prachtige appartement (Ramada Suites) dat we in Christchurch hadden, was na een lange dag reizen een fijne verrassing. Het appartement was nieuw en helemaal compleet tot wasmachine, vaatwasser en droger aan toe. Het was de mooiste accommodatie van onze reis tot nu toe.
Lekkerste snack: de Craze Caramel shake in Cairns. Wat was die lekker, zeg!
Meevaller: dat de excursie naar Green Island bij alle touroperators was volgeboekt, waardoor we voor de duurdere dagtocht met helikoptervlucht “moesten” kiezen naar het Great Barrier Reef. Deze dagtocht werd het hoogtepunt van onze reis.
Tegenvaller: dat Christchurch helaas een grote bouwput is. Overal wordt gebouwd, staan gebouwen in de steigers of worden ze gestut om later gesloopt te worden. Het is triest om te zien wat de aardbevingen in 2010 en 2011 met de stad hebben gedaan. Mooi om te zien is de veerkracht van de mensen die er wonen, die enorm trots zijn op hun stad.
Opvallend: dat Australië niet op fietsers is gebouwd. Fietspaden zoals wij die in Nederland kennen, heeft Australië niet. Fietsers fietsen op de “vluchtstrook” van de auto en snelwegen. Dit levert soms levensgevaarlijke taferelen op.
Aantal gelezen boeken tot nu: Dirk, 22 boeken (favoriete boek afgelopen week: Tweestrijd, James Patterson; Annique, 11 boeken (favoriete boek afgelopen week: Lee Child, Spervuur).
Het weer deze week: de dagen in Cairns waren rond de 30 graden en heet, in Christchurch is het lente en lag de temperatuur rond de 16 graden met mooie,zonnige dagen.
Handig: dat het tijdsverschil met Nederland, sinds dit weekend de wintertijd is ingegaan, precies 12 uren is. Wel zo makkelijk rekenen.
Leuk om te weten: in Australië hebben we in totaal van Sydney naar Cairns 4027,8 km gereden en 350.152 stappen/311 km gelopen.
Budget: voor Australië hebben we een dagbudget vastgesteld van €130,-. Door de extra kosten voor de aansprakelijkheidsverzekering hebben we dit moeten bijstellen tot een dagbudget van €150,-. In totaal gaven we in Australië €4617,84 uit, oftewel €144,31 per dag. Dat is €14,31 boven ons in Nederland vastgestelde dagbudget, maar €5,69 onder het bijgestelde dagbudget. De excursie van €400 naar het Great Barrier Reef bracht de gemiddelde uitgaven de laatste week nog flink omhoog. Het was het meer dan waard.
Bestemming week 10: komende week beginnen we aan onze rondreis door Nieuw Zeeland. Maandag halen we de camper op en reizen we via Lake Tekapo en Mount Cook richting Queenstown.