Wereldreis week 23: Cuba (3)

Onze laatste dagen in Trinidad brachten we door in de bergen. Daar bezochten we een paar mooie koffie- en suikerrietplantages en genoten we van de prachtige vergezichten. Dinsdag reisden we noordwaarts naar de idyllische stranden van Cayo Santa Maria. Hier deden we even helemaal niets. In een fantastisch all inclusive resort genoten we een een week lang van cocktails, lekker eten en indrukwekkende shows. Echt even vakantie.

Zondag en maandag: op excursie in Trinidad

Op onze laatste twee dagen in Trinidad laten we de stad even voor wat het is en verkennen we de omgeving. Op zondag laten we ons door een oldtimer-taxi naar de koffieplantages van Topes de Collantes rijden, een dorp in de bergen van Trinidad. Met horten en stoten bedwingt de groene oldtimer de steile hellingen. Af en toe moeten we even stoppen om de motor af te laten koelen. Terwijl de chauffeur water over de motor gooit, vertelt hij ons dat dat voor hem dagelijkse kost is. De auto’s in Cuba zijn oud en veel geld en materiaal om ze goed te onderhouden, is er niet. De meeste taxichauffeurs zijn er dan ook niet zo happig op om de bergen in te trekken. Dit doet hun auto meer kwaad dan goed en de prijs die ze voor de rit krijgen is te laag om de auto vervolgens te repareren. We komen inderdaad weinig taxi’s tegen onderweg. De bergen rondom Trinidad zijn prachtig. We maken een korte wandeling door de omgeving en bezoeken een koffieplantage. Met de afdaling naar Trinidad heeft de taxi geen probleem. De remmen werken, gelukkig, prima. In de middag worden we weer heelhuids afgezet bij onze casa.

Maandag laten we ons naar de suikerrietplantages van de Vallei de Los Ingenios rijden. De suikerplantages liggen er nu verlaten bij. Opslagplaatsen en distilleerderijen zijn vervallen tot een berg stenen. Alleen de hoge wachttoren doet nog denken aan wat ooit was. Nog niet zo heel lang geleden hielden wachters vanuit deze toren de slaven in de gaten die op de plantages werkten. Er vonden regelmatig vluchtpogingen plaats. Het leven op de plantages in slavernij was hard. We stellen ons voor hoe het er ooit moet hebben uitgezien. Suikerriet groeit er nog steeds. De groene halmen zwiepen, op de harde wind die er vandaag staat, van rechts naar links. We beklimmen de wachttoren en hebben een prachtig zicht over de vallei en de plantage. Langs de weg die ooit werd gebruikt voor het vervoeren van suikerriet staan nu souvenirkraampjes. Wit linnen vormt een prachtige vlaggenlijn die wappert in de wind.

Dinsdag t/m zaterdag: paradijselijk Cayo Santa Maria

Het is nog donker wanneer we naar het busstation lopen. De straten zijn verlaten, op een enkele vuilnisman na. Trinidad is nog in diepe slaap. Vandaag reizen we naar Cayo Santa Maria, een strandbestemming aan de noordkust van Cuba. Na 3 weken reizen door Mexico en 2 weken door Cuba zijn we toe aan “vakantie”. We merken dat we even zin hebben om helemaal niets te doen. Even niet reizen, plannen, organiseren en even geen dingen bekijken. Ook merken we dat we na anderhalve maand eten in restaurants een beetje klaar zijn met buiten de deur eten. Wat zouden we graag zelf iets willen koken. Groente is in Cuba in restaurants maar beperkt te bestellen. Koken zit er nog even niet in, maar we hopen de komende week in ieder geval weer veel groente te kunnen eten. Om 2 uur checken we in bij het luxe all-inclusive resort Starfish Cayo Santa Maria. Het is één van de weinige uitspattingen die we ons deze reis veroorloven. Het hotel kost ons 140 euro per nacht. Een hele hap uit ons budget.

Zodra we het hotel binnenlopen, zijn we onder de indruk. Het resort is veel groter dan we hadden verwacht. Met een golfkarretje worden we naar onze kamer gebracht. Die is enorm, net een balzaal. Het is heerlijk om, na maanden in kleine kamertjes te hebben geleefd, weer zoveel ruimte om ons heen te hebben.

We blijven een hele week in dit prachtige resort. De dagen brengen we door aan het prachtige zwembad. We lopen langs de turkoois blauwe zee, lezen veel boeken en drinken cocktails aan de swim-upbar. De cocktails zijn hier echt geweldig. Onze favoriet is de Pina Colada, een heerlijk tropisch drankje van ananassap en kokosmelk met een scheutje rum.

Op donderdag ben ik jarig. Dirk verrast me met een paar Havaianas slippers en een smaakvol diner bij het à la carte restaurant. De animatie in het hotel is ontzettend goed. Vooral de avondshows zijn geweldig. Voor het avondentertainment zijn professionele dansers ingehuurd die de meest fantastische dansshows weggeven. Overdag worden we verwend met sport- en fitnessactiviteiten. We kijken het liefst toe hoe anderen zich in het zweet werken. Wij vinden het wel even goed zo. Wanneer op vrijdagmiddag het zwembad gevuld wordt met schuim en de Latijns-Amerikaanse muziek op discovolume door de speakers schalt, springen we samen met tientallen toeristen mee op de beats van Wisin en Shakira.

De dagen vliegen om. We merken dat we deze week echt even nodig hadden. Gewoon even niets doen. Even bijkomen van alle indrukken. Langzaam leven we ook toe naar het einde van onze reis. Het aftellen is begonnen. Over anderhalve week reizen we terug naar Nederland. Een raar idee. En hoewel we best nog langer zouden willen reizen, is het goed zo. Ooit moeten we weer terug naar ons “oude” leven. We hebben veel zin iedereen weer te zien en kijken ook weer uit naar de alledaagse dingen. Al zal het vast best lastig worden om het ritme weer op te pakken. We denken er nog even niet aan en genieten nog lekker een paar dagen van het mooie Cuba. Volgende week vrijdag reizen we naar New York en mogen we nog 5 dagen genieten van deze wereldstad.

Terugblik op week 23

Hoogtepunt: het verblijf in het fantastische resort in Cayo Santa Maria. Wat was het fijn om even helemaal niks te doen. Even niet plannen, organiseren en reizen.
Lekkerste eten: na 2 weken redelijk smakeloos gegeten te hebben in Cuba was het eten in Cayo Santa Maria een verademing. Heerlijk om eindelijk ook weer zoveel verschillende soorten groente te kunnen eten. En de zoete toetjes, het water loopt me nog in de mond als ik eraan terug denk.
Meest irritant: zonder twijfel de zandvliegen. Na drie dagen zaten mijn onderbenen volledig onder de bulten van deze irritante beestjes. Het jeukte ontzettend en ze zijn nog steeds niet allemaal verdwenen. Heel irritant. Irritanter was misschien nog wel dat Dirk niet één keer gestoken is.
Meest verrassend: de Piña Colada’s. Geen idee dat dat zo’n lekker drankje was. Het was uiteindelijk ons meest favoriete drankje in Cuba.
Lekkerste snack: ja, dan ga ik toch voor de Merengue en de Gorgonzola. Misschien niet echt snacks, maar na weken geen kaas en zoetigheid te hebben gegeten voelde het wel als een traktatie. Dirk was vooral erg blij met de pannekoeken met banaan ’s ochtends bij het ontbijt. Hij stond er rustig 20 minuten voor in de rij.
Meevaller: dat het all inclusive hotel in Cayo Santa Maria boven verwachting goed was. We waren er voor gewaarschuwd dat de all inclusive hotels in Cuba nog bij lange na niet zo goed zijn als die in Egypte en Turkije. Dat ging voor ons hotel gelukkig niet op. Het eten kon misschien wat warmer en de variatie qua eten was misschien niet zo groot als die in Egypte en Turkije, maar voor de rest was het minstens zo goed. De avondshows waren vaak zelfs beter dan die van de hotels die we in Turkije en Egypte hebben bezocht. We hadden het zo naar onze zin dat we nog een extra nacht hebben bijgeboekt.
Tegenvaller: dat de internetconnectie in het resort in Cayo Santa Maria echt erg slecht is. Vaak kunnen we niet inloggen of worden we er binnen no-time weer uitgegooid. Toch jammer, met name op mijn verjaardag.
Aantal gelezen boeken tot nu: Dirk, 51 boeken (favoriete boek afgelopen week: Verdacht van moord, Tess Gerritsen); Annique, 28 boeken (favoriete boek afgelopen week: De Chirurg, James Patterson).
Het weer deze week: 25 tot 30 graden, een lekker briesje, veel bewolking en af en toe een klein buitje.
Yahtzeestand: na 75 potjes gespeeld te hebben in onze Amerika-competitie is de stand 38-37 in mijn voordeel. Het blijft dus spannend tot het eind. De prijs voor de winnaar? Een Oscar die we in Hollywood op de kop hebben getikt.
Leuk om te weten: voor het vervoer binnen Cuba kent Cuba twee grote busmaatschappijen. De ene busmaatschappij is Viazul, een maatschappij die in handen is van de overheid. De bussen zijn oud, de stoelen zakken van ellende (soms letterlijk) in elkaar en comfort is ver te zoeken. De meeste bussen zouden in Nederland al lang zijn afgekeurd. Dan is er, sinds een paar jaar, nog een andere maatschappij: Transtur. Transtur wordt niet door de overheid gerund, maar is in privé handen. De bussen zijn modern, de stoelen zitten lekker en de rit verloopt comfortabel. Bovendien wordt er onderweg gestopt, zodat reizigers iets te eten en drinken kunnen kopen. De service van Transtur is stukken beter en het personeel vriendelijker. De prijzen van beide maatschappijen zijn bovendien helemaal gelijk. Voor wie overweegt naar Cuba te gaan en het land met de bus te doorkruisen, raden wij dan ook zeker de bussen van Transtur aan.
Budget: Voor Cuba hebben we een dagbudget bepaald van €90,- per dag. Ons besluit om een week door te brengen in een luxe all inclusive resort in Cayo Santa Maria brengt onze uitgaven behoorlijk omhoog. Een nacht in het Starfish Resort kost ons €140. In de eerste 2,5 week in Cuba gaven we daardoor gemiddeld €119,12 uit. Een iets vertekend beeld door het verblijf in het resort. Wanneer we het verblijf in het all inclusive hotel niet mee rekenen, komen we op een uitgavenpatroon van rond de €80 per dag.
Bestemming week 24: komende woensdag reizen we naar Havana, de stad waar we drie weken geleden zijn begonnen aan onze reis door Cuba. Daar blijven we twee nachten. Vrijdag vliegen we dan naar New York, alweer de laatste bestemming van onze wereldreis.