Wereldreis week 2: China & Hong Kong

Van het schilderachtige Pingyao reisden we deze week naar Xi’an, de voormalige hoofdstad van China. We werden verrast door de veelzijdigheid van de stad en brachten uiteraard een bezoek aan het wereldberoemde Terracotta Leger. Vanuit Xi’an vlogen we naar Hong Kong, een bruisende stad waar oost en west elkaar ontmoeten. Nergens ter wereld vonden we zo’n mooie mix van culturen en tradities. We schreeuwden “ons” paard over de finish bij de Happy Valley horseraces, bezochten een van de ongetwijfeld mooiste musea ter wereld, namen de langste roltrap ter wereld en genoten van de indrukwekkende skyline van Hong Kong.

Zaterdag: Met de trein naar Xi’an

Vandaag reizen we met de trein naar Xi’an. Xi’an was meer dan 1000 jaar lang, tijdens 13 dynastieën en onder 73 verschillende keizers, de hoofdstad van China. We zoeken ons plekje in treinstel 8 op. Het groene, bergachtige landschap trekt als in een film aan ons voorbij. De trein raast er met meer dan 300 km per uur doorheen. Na 3,5 uur bereiken we onze bestemming. Ons hostel is knus en gezellig. We zijn nieuwsgierig naar de stad. Xi’an kent, net als de meeste steden in China, veel hoogbouw. Dé manier om de miljoenen Chinezen op een relatief kleine oppervlakte van huisvesting te voorzien. We lopen naar het centrum en lopen al snel tegen de imponerende Drumtower aan. In een rechte lijn, op ongeveer een kilometer van de Drumtower bevindt zich de Belltower. In het oude China werden de torens gebruikt om de tijd aan te geven. De enorme bel van de Belltower werd geluid bij zonsopgang, terwijl de drum klonk wanneer de zon onder ging.

Zondag: Op avontuur in Xi’an

We beginnen de dag met een mooie wandeling door het park dat grenst aan ons hostel. Chinezen zijn dol op parken. Ze brengen er veel tijd door. ’s Ochtends vroeg wanneer de zon nog maar net op is, verzamelen grote groepen Chinezen zich in het park. Ze vermaken zich met zang, dans, muziek, vliegeren en yoga. Op zondag brengen ze hun dag er door met familie en vrienden. Chinese parken zijn prachtig en een lust voor het oog. Via het park belanden we in een van de typische Chinese wijken. Ook hier komt het leven op gang. We eten aan de straat voor nog geen 50 cent een typisch Chinees ontbijt, dat we met handen en voeten bestellen. Het ontbijt bestaat uit een bord lekkere, koude, noodles. We lopen verder en bezoeken in het zuiden van Xi’an een van de twee boeddhistische pagodes die op de Werelderfgoedlijst staan: de Small Wild Goose Pagoda. De grotere pagode staat in de steigers en laten we daarom voor wat het is.

We lopen terug naar het centrum en lopen langs een tandartspraktijk waar patiënten worden behandeld in een etalage. Achter drie grote ramen op de begane grond liggen patiënten in tandartsstoelen. Er zijn wel gordijnen, maar die zijn gewoon open. We moeten er echt even een foto van maken. We lopen verder en besluiten vandaag uit ons dak te gaan: we kopen bij de McDonalds een kop koffie en een Sundae ijsje. Voor ons een echte traktatie, die we ons binnen ons budget niet al te vaak kunnen veroorloven. Koffie en ijs zijn hier luxe producten en kosten daarom ook iets meer. Op het grote plein bij de Drumtower genieten we van de koffie en het ijs. Al snel worden we zelf een bezienswaardigheid en worden er foto’s van ons gemaakt. We zien Chinezen van alle leeftijden steeds een stukje dichterbij komen. Ze stoppen vlak voor ons en maken selfies waar wij dan “heel toevallig” ook opstaan. Een meisje van een jaar of achttien durft te vragen of ze een selfie met ons en haar vriendinnen mag maken. Tuurlijk, leuk! Al snel volgen er meer Chinezen. Een Chinese vrouw schuift haar man naar voren. Hij belandt nog net niet bij Dirk op schoot. En als de foto is gemaakt, zijn ze zo blij als kinderen. Zo leuk!

We sluiten de dag af in het Moslim Kwartier, het gedeelte van de stad waar vooral moslims wonen. Het Moslim Kwartier bestaat uit een indrukwekkende hoeveelheid kraampjes en restaurantjes. Rechts van ons zien we een man een lange sliert noga als een lasso om een haak werpen om het zo plat en elastisch mogelijk te maken. Aan de andere kant van de straat prijst een marktkoopman zijn waar aan. Het Moslim Kwartier is een walhalla voor koopjesjagers en iedereen die van streetfood houdt. En laten we daar nou net gek op zijn. Honger hebben we inmiddels ook. We gaan voor de lokale specialiteit: de Roujiamo, de Chinese variant van de hamburger waarbij het broodje is belegd met gestoofd rundvlees. Om deze “hamburger” te bemachtigen, moeten we wel achteraan sluiten in een rij van 20 tot 30 opgewonden Chinezen en toeristen. Na 10 minuten zijn we aan de beurt. Het is het wachten meer dan waard: de Roujiamo is heerlijk.

Maandag: Het Terracotta Leger

Als klein meisje intrigeerden de beelden van die levensgrote kleisoldaten, paarden en strijdwagens daar in dat verre China mij al. Vandaag gaan we het Terracotta Leger met eigen ogen zien. We pakken de bus naar het treinstation. Omdat we geen losse yuan hebben (10 cent), mogen we van de buschauffeur gratis mee. Alles in China gaat hier even efficiënt. Geld wisselen kost de buschauffeur blijkbaar teveel tijd. Met de lokale bus reizen we vanaf het treinstation in een klein uurtje naar de plek waar het Terracotta Leger staat opgesteld. Al meer dan twee millennia waakt dit ondergrondse, levensgrote leger van duizenden soldaten over de ziel van China’s eerste keizer die ofwel heel bang was voor de dood óf verwachtte in het hiernamaals te moeten vechten. In 1974 haalden enkele stomverbaasde boeren in plaats van water de terracottabeelden uit de grond. Het is de grootste archeologische vondst van de 20e eeuw.

De lokale bus zet ons rond lunchtijd af. We verwachten dat de meeste groepen dan lunchen en we daarmee de drukte kunnen ontwijken. Het laatste stukje lopen we. Via een pad van ongeveer 1,5 km bereiken we de ingang. Het voelt bijzonder hier te zijn. Er zijn 3 overdekte groeves. Boven deze groeves zijn hallen gebouwd om de beelden te beschermen. We bewaren de grootste en meest indrukwekkende groeve, pit 1, voor het laatst. We bouwen de spanning een beetje op door eerst de kleinere groeves, groeves 2 en 3, te bezoeken. In deze groeves zien we al een paar van de wereldberoemde terracottabeelden. Toch ligt het grootste deel hier nog onder de grond. Langzaamaan zal de komende jaren een steeds groter deel van het Terracotta Leger voor de buitenwereld worden onthuld.

Enigszins gespannen lopen we de grootste en belangrijkste overdekte hal binnen waar het Terracotta Leger is opgesteld. We proberen bij het binnenlopen van de hal vluchtig over hoofden van mensen heen te kijken en al een glimp op te vangen van datgene wat we straks te zien krijgen. De aanblik van het Terracotta Leger is een bijzondere ervaring. Tweeduizend levensgrote soldaten met allemaal een eigen, uniek gezicht staren ons aan. We maken ontelbare foto’s en genieten van het moment. Enige domper vinden we de sfeer die de overdekte hallen uitstralen. De beelden waren beter tot hun recht gekomen in een minder klinische omgeving. Maar, zoals eerder gezegd, is China geen land dat denkt in woorden als “sfeer” of “gezellig”. Praktisch, efficiënt en gestructureerd zijn woorden die beter bij het land passen. En dat geldt ook hier. Toch jammer. Wanneer we rond 2 uur ’s middags weer naar buiten lopen, zien we in grote colonnes de tourgroepen -met voorop hun leiders met de onmiskenbare vlaggetjes- binnenlopen. We zijn blij dat we besloten hebben het Terracotta Leger rond lunchtijd te bezoeken.

Dinsdag: Aankomst in Hong Kong

Vandaag nemen we afscheid van China en vliegen we naar Hong Kong. Van China wisten we van tevoren niet goed wat we moesten verwachten. Wat ik me vooral zal herinneren van China is de enorme diversiteit, de zakelijke, gestructureerde en efficiënte levenshouding van de Chinezen en de enorme porties eten. Ook hoe ze soms zomaar “in the middle of nowhere” op hun hurken gaan zitten bij gebrek aan een stoel of bank. Ze kunnen dat minutenlang volhouden. Het reizen zelf is ons hier enorm meegevallen. We hebben natuurlijk wel voornamelijk gereisd door toeristische gebieden, maar ondanks dat wij geen Chinees spreken en de Chinezen geen Engels hebben we ons prima gered hier. Op een volgende reis willen we zeker ook meer van de natuur van China zien.

Om half 3 landden we in Hong Kong. Ik word staande gehouden, zodat ze mijn temperatuur kunnen meten. Hiervoor wordt een soort van scanapparaatje gebruikt dat vlak voor mijn voorhoofd wordt gehouden. Blijkbaar ben ik kerngezond, want ik mag doorlopen. We kopen gelijk een Octopuskaart. Met deze kaart kun je in Hong Kong niet alleen de metro en de bus betalen, maar reken je ook af voor je eten in restaurants en supermarkten. Ook de meeste bezienswaardigheden betaal je met de kaart. Super handig dus. We nemen de metro naar ons hotel op Hong Kong Island. Het Ibis hotel waar we verblijven ligt op nog geen minuut lopen van de metro. Een prima locatie. De rest van de middag verkennen we de omgeving en doen we het rustig aan.

Woensdag: De Happy Valley paardenraces

Wanneer we opstaan, zien we hoe donkere wolken zich boven ons hotel hebben verzameld. Later blijkt dat ze zich niet alleen daar hebben verzameld. Voor het eerst tijdens onze reis komt de regen met bakken uit de hemel. Tijd om een paraplu aan te schaffen. We beginnen onze dag bij de Victoria Harbor. Hier heb je een geweldig uitzicht over de skyline van Hong Kong. Dirk, zwerver die hij diep van binnen toch een beetje is, vindt hier een paraplu die door iemand is achtergelaten. Hij is er maar wat trots op, want dat scheelt weer een hap uit ons dagbudget. Voor mij kopen we voor 4 euro een paraplu in één van de vele winkeltjes. Via de Gardens of Stars, de Chinese versie van de Walk of Fame, lopen we verder. De namen die bij de vele handafdrukken zijn achtergelaten, zeggen ons weinig. Alleen bij de naam Bruce Lee gaat er bij ons een belletje rinkelen. Wanneer het harder en harder gaat regenen, besluiten we op zoek te gaan naar een binnenactiviteit. De musea zijn vandaag gratis toegankelijk. We bezoeken het History Museum, waarvan we hebben gelezen dat deze meer dan een bezoekje waard is. En dat is niets teveel gezegd. In woord en beeld, en vaak op levensgrote schaal, worden we geleid door de geschiedenis van Hong Kong. Het is zonder twijfel één van de mooiste musea die we bezocht hebben.

Op de weg terug naar de metro lopen we langs een café met een bijzondere naam en een al net zo bijzondere uitstraling: het Charlie Brown café. De voor ons zo bekende beagle Snoopy lijkt ons met zijn vrolijke blik naar binnen te lokken. We hebben wel zin in een kop koffie en laten ons dus graag verleiden. Het is een prachtig café, volledig gestyled naar de stripheld uit onze kindertijd.

De avond brengen we door op de paardenrenbaan van Hong Kong: Happy Valley. Ondanks de regen zit het overdekte stadion volgepakt met duizenden mensen. Bedragen die voor ons nauwelijks uit te spreken zijn, worden ingezet. In de meeste races tikt de teller de 20 miljoen wel aan. Om ons heen horen we het gejuich en de aanmoedigingen van de vele Hongkongers wanneer “hun” paard voorbij raast. Wedbriefjes worden met duidelijke teleurstelling verscheurd en op de grond gegooid bij verlies. Natuurlijk willen wij dat gevoel ook meemaken. We zetten het enorme bedrag van 10 Hong Kong Dollar (1,15 euro) in op paard nummer 7. Met een naam als Happy Spirit kan het niet mis gaan. Bij winst krijgen we 9x onze inzet uitbetaald. We verheugen ons al stilletjes op een “luxe” etentje morgen. We moedigen Happy Spirit aan alsof ons leven ervan afhangt. Het baat helaas niet, hij wordt 3e. Het is al tegen middernacht wanneer we ons hotel weer binnen lopen.

Donderdag: Met de tram naar Victoria Peak

Hong Kong kent een groot aantal vervoermiddelen. Zo zijn er de dubbeldekse trams die al sinds 1904 door de straten van Hong Kong rijden. Met nog geen 20 km per uur laten we ons voor 30 eurocent langs de kustlijn van Hong Kong Island naar de wijk Central rijden. Wanneer de trambel klinkt, heb ik even het gevoel in een stuk geschiedenis te zijn gestapt. In Central nemen we de langste roltrap ter wereld. De roltrap heeft een totale lengte van 800 meter en brengt ons in 20 minuten van het centrum naar het 135 meter hoger gelegen Soho. Tijdens de ochtendspits gaat de roltrap naar beneden om de mensen uit de woonwijken naar het centrum te vervoeren. De rest van de dag gaat de roltrap omhoog. Het is een leuke manier om dit deel van Hong Kong Island te verkennen.

Eenmaal boven worden we verrast door weer een prachtig park. Dit keer geen park met fonteinen en tempels, maar met apen en vogels. We kunnen onze ogen niet geloven wanneer we ineens oog in oog staan met Orang Oetangs, leeuwapen, baardapen, ringstaartmaki’s, wasberen en slingerapen. Het park heeft wel wat weg van een dierentuin. Alleen is de entree gratis en is deze “dierentuin” opgezet als een park waar families op zondag hun vrije dag doorbrengen. Vanuit het park bereiken we het dalstation van Victoria Peak, met 552 meter de hoogste berg op het eiland. Met de Peak Tram bedwingen we de berg. In 15 minuten zet hij ons boven op de berg af. Hoewel het de hele dag mistig en bewolkt is geweest, lijkt juist op dit moment de lucht op te klaren. De wolken trekken op en onthullen een prachtig uitzicht over Hong Kong. Wat is het toch een mooie stad.

Vrijdag: De indrukwekkende skyline van Hong Kong

De weergoden zijn ons in Hong Kong niet gunstig gezind. We zijn hier dan ook midden in het regenseizoen. En geloof me: regenseizoen in Hong Kong betekent ook echt veel regen. Grauwe luchten en water dat met tientallen emmers tegelijk over Hong Kong wordt uitgestort. Het verklaart ook waarom veel mensen hier in deze warmte op laarzen lopen. Er is in Hong Kong niemand die zich in deze tijd in het hoofd haalt om zonder paraplu van huis te gaan. We besluiten het weer niet onze dag te laten bepalen en besluiten ondanks de regen de reis naar Lantau Eiland te maken om de “Big Buddha”, de grootste, zittende bronzen Boeddha ter wereld in de open lucht, te gaan zien. Wanneer de metro zijn eindstation bereikt en ons niet verder brengt, pakken we de bus. Na 50 minuten rijden door een in nevel gehuld landschap zet de bus ons bij de voet van de Boeddha af. Het regent nog steeds pijpenstelen. We zoeken eerst een restaurant op voor de lunch. Het wordt een lange lunch. Zelfs onze paraplu is niet op dit weer gebouwd. Wanneer de regen overgaat in gesputter, beklimmen we de 268 treden die ons naar de “Big Buddha” brengen. Het uitzicht vanaf het plateau is prachtig. Zoals we hoopten, maken ook vandaag de wolken plaats voor een heldere lucht. We zien zowaar, voor het eerst sinds we in Hong Kong zijn, een klein stukje blauw. Boeddha staat in rechte lijn met een boeddhistisch klooster, dat we ook nog even meepakken. We pakken de bus terug en zien nu ook hoe prachtig groen Lantau Eiland is. Langs de kant van de weg lopen koeien los rond. In tegenstelling tot Hong Kong Island voel je hier duidelijk de rust. Een welkome afwisseling na alle hectiek van de afgelopen dagen.

Wanneer de dag overgaat in de avond, zoeken we opnieuw Victoria Harbour op. Samen met duizenden toeristen genieten we van de verlichte skyline van Hong Kong. Zo indrukwekkend dat we blijven kijken. Om 8 uur precies start de “Symfonie van Licht”, een licht en geluidshow die hier elke avond plaatsvindt. Op de maat van de muziek worden de lampen van meer dan 40 gebouwen op beide oevers van de haven gesynchroniseerd met muziek. Hoog op ons verlanglijstje voor Hong Kong staat een tochtje met de Star Ferry, de veerboot die al meer dan 100 jaar de verbinding onderhoudt tussen Victoria Harbour en Hong Kong Island. Geen beter moment om de ferry te pakken dan aan het eind van deze bijzondere avond. Zo sluiten we de dag af met een blik op de skyline van Hong Kong vanaf het water.

Terugblik op week 2

Hoogtepunt: Terracotta Leger (met een goede tweede plek voor de skyline bij avond van Hong Kong)
Lekkerste eten: pittige dumplings met rijstnoodles (Hong Kong)
Lekkerste snack: Roujiamo (de Chinese hamburger in Xi’an)
Meest irritant: het lange wachten bij de lift in ons hotel in Hong Kong (2 liften voor 30 verdiepingen is tijdens spitsuur niet genoeg)
Meest verrassend: dat op de goede momenten de lucht in Hong Kong opklaarde, waardoor we de skyline van Hong Kong vanaf Victoria Peak en de Big Buddha op Lantau Eiland konden zien.
Meevaller: dat Dirk in Hong Kong een paraplu vond, waardoor hij er niet een hoefde te kopen (meevaller voor het budget).
Tegenvaller: dat we de paraplu in Hong Kong veelvuldig nodig hadden.
Opvallend: dat de Chinezen te pas en te onpas op hun hurken gaan zitten bij gebrek aan een stoel of bank.
Aantal gelezen boeken tot nu: Dirk, 9 boeken (favoriete boek: De laatste mijl, David Baldacci); Annique, 2 boeken (omdat mijn ereader het de eerste week had begeven, loop ik enigszins achter).
Het weer deze week: bewolkt, droog en 30 graden in China; Regen, heel veel regen, en vochtig warm bij 30 graden in Hong Kong.
Handig: de mogelijkheid om via Whatsapp te kunnen bellen. Zo hebben we deze week met beide ouders bijna 20 minuten gebeld. Dat had voor het internationale telefoontarief van €2,54 per minuut hier niet gekund.
Budget: Voor China en Hong Kong hebben we een gemiddeld dagbudget berekend van €90,-. Daarbij hebben we ingeschat in China iets op het budget te kunnen besparen en in Hong Kong iets meer dan het dagbudget nodig te hebben. Dit blijkt te kloppen. In China gaven we in 10 dagen €682,- uit. Dit komt meer op €68,20,- per dag. In Hong Kong gaven we in 4 dagen €411,05 uit. Dit komt neer op €102,75 per dag. Met name de accommodaties in Hong Kong zijn fors duurder dan die in China. Zo sliepen we in China gemiddeld voor €29,85 per nacht en geven we voor een vergelijkbare accommodatie in Hong Kong €60,40 uit. Al met al zitten we voor China en Hong Kong met onze uitgaven van €78,- per dag nog steeds onder ons dagbudget van €90,-
Bestemming week 3: zondag vliegen we naar Fiji, waar we 2 weken verblijven op 3 verschillende eilanden.