Wereldreis week 16: Verenigde Staten (3)

Van het paradijselijke Oahu vlogen we deze week naar het vulkanische Big Island. We zagen stromende lava in het Volcanoes National Park, genoten van het fantastische maanlandschap en snorkelden met schildpadden en dolfijnen. In het Pu’uhonua O Hõnaunau Historical Park dompelden we ons onder in de cultuur van Hawaii. Boven alles genoten we van de relaxte sfeer op het eiland, het heerlijke weer en de vriendelijke bevolking. Aloha Hawaii.

Zondag

Vandaag vliegen we van Oahu naar Big Island, het grootste eiland van Hawaii. We nemen afscheid van ons heerlijke appartement en rijden naar het vliegveld. Elke keer dat we naar een volgende bestemming vliegen, voelt toch een beetje als een afscheid. We kijken uit naar nieuwe belevenissen en het volgende avontuur. Maar toch is het soms ook best lastig afscheid te nemen van een plek waar het heel fijn is geweest. Dit was weer echt zo’n plek. Ons verblijf bij Margaret was fantastisch. Het was ook heerlijk om een hele week op een plek te zijn en van daaruit dingen te ondernemen. Nu we bijna 4 maanden van huis zijn, is het soms gewoon heel lekker om weer een thuisgevoel te hebben.

Om 5 uur in de namiddag landen we op Big Island. Met de shuttlebus worden we naar Thrifty gebracht. Daar tekenen we wat papieren en nemen de sleutels voor onze Nissan Sentra in ontvangst. Het is al donker wanneer we het parkeerterrein afrijden. Het is zondag. Toch zijn de winkels hier gelukkig gewoon open, zelfs nog na 6 uur. We kunnen dus nog even wat boodschappen doen, zodat we vanavond iets te eten hebben. Daarna rijden we naar onze studio in Kailua Kona. Wanneer we binnen komen, moeten we eerst even wennen. De studio is zo anders dan ons appartement op Oahu, waar we ons zo thuis voelden. Onze woonkamer bevindt zich hier niet binnen, maar buiten. Daar staan ook de koelkast en een kookplaatje. In de koelkast staan nog spullen van de vorige huurders. Hij oogt ook niet heel schoon. Buiten ziet het er wel gezellig uit. We missen er een keuken en een spoelbak. Voor de afwas kunnen we de spoelbak in de wasruimte gebruiken. De badkamer ziet er wat verouderd oud en lijkt daardoor wat smoezelig. Ook het tapijt in de slaapkamer kan wel een goede opfrisbeurt gebruiken. We beseffen dat we moe zijn. Bovendien is het avond en dus donker. We besluiten wat te eten en dan te gaan slapen. Morgen ziet alles er vast heel anders uit.

Maandag

Op Kona zijn 500 koffieplantages actief. Ze doen allemaal hun best om de beste Kona-koffie ter wereld te produceren. Omdat de dag vandaag regenachtig begint, maken we een stop bij één van die plantages. We mogen de verschillende Kona-koffies gratis proeven. Ook van de macadamianoten die op de plantage verbouwd worden mogen we proeven. De koffie smaakt goed. We nemen een kopje mee. Op het terras van de koffieplantage ontmoeten we twee mensen die ons aanraden naar Two-step-beach te gaan. Ze komen er net vandaan en hebben er gesnorkeld met tientallen dolfijnen. We springen gelijk in de auto. Dit is een kans die we niet willen laten schieten.

Wanneer we bij Two-step-beach aankomen is het inmiddels droog. De dolfijnen zien we al van verre. Ze maken indruk op de toeristen met hun enorme sprongen waarbij ze om hun lengteas draaien. Vanwege deze acrobatische sprongen hebben ze de naam “spinnerdolfijn” meegekregen. We weten niet hoe snel we het water in moeten komen. Dirk heeft al vaker met dolfijnen gezwommen. Voor mij wordt het de eerste keer. Ik heb maar nauwelijks oog voor de kleurrijke vissen die om me heen zwemmen. Ik probeer zo snel mogelijk de dolfijnen te bereiken. Al snel zwemmen ze vlak naast me. Het zijn er zoveel. Zeker 30 stuks. Af en toe zwemmen ze naar de bodem van de zee, maken ze een draai en torpederen zich dan naar het wateroppervlakte om hun acrobatische sprongen te tonen. Allemaal vlak voor mijn neus. Om mee heen hoor ik “oh’s” en “ah’s”. Het is zo indrukwekkend en zo bijzonder om mee te maken. De hele dag blijft een grote glimlach vastgeplakt op mijn gezicht.

Na het zwemmen, hebben we wel zin in wat. Strand, zee en zon maken hongerig. We gaan voor een echte Amerikaanse lunch: een hamburger met friet. Het concept van een gratis refill begrijpen we niet helemaal. Waarom zouden we beide een beker cola kopen wanneer we gratis mogen bijvullen? We blijven Nederlanders. We bestellen dan ook geen twee, maar één cola.

Dinsdag

Big Island is echt “big”. Het is bijna twee keer zo groot als alle Hawaiiaanse eilanden bij elkaar. Het eiland heeft een oppervlakte van 10.000 vierkante kilometer, ongeveer een kwart van de oppervlakte van Nederland. Op het eiland wonen rond de 150.000 mensen. Vandaag doen we een rondje over het noordelijke deel van het eiland. Via de 85 kilometer lange “Saddle Road” doorkruisen we het eiland van west naar oost. Aan onze linkerhand zien we de 4207 meter hoge Mauna Kea oprijzen, aan de andere kant ligt de 4170 meter hoge vulkaan Mauna Loa. Gemeten vanaf de zeebodem is de Mauna Kea met 9000 meter de hoogste berg ter wereld. De Mauna Loa vulkaan is een van de actiefste vulkanen ter wereld. Sinds 1843 is deze vulkaan 33 keer uitgebarsten.

Het is een indrukwekkend maanlandschap waar we doorheen rijden. De weg stijgt snel en heeft wel wat van een slingerende achtbaan. We lopen over de lava en verbazen ons erover hoe planten en bomen een manier hebben gevonden om tussen deze lavarotsen te groeien. Dirk is helemaal in zijn element. Dit zijn de landschappen waar hij van houdt. Hoe verder we naar het oosten rijden hoe groener het landschap wordt. Het maanlandschap maakt plaats voor regenwoud en de zon voor donkere wolken. De aan de oostkust gelegen hoofdstad Hilo behoort, met een neerslaggemiddelde van 3281 mm per jaar, tot één van de natste steden ter wereld.

Na de lunch brengen we een bezoek aan de Akaka Falls, volgens de reisgids de meest pittoreske waterval op het eiland. Een bochtig pad neemt ons mee naar een schaduwrijk regenwoud. Hier vinden we bloemen en planten die we niet eerder zagen. Na een korte wandeling door het regenwoud zien we de 135 meter hoge Akaka waterval zich in de diepte storten. Wanneer het water de bodem bereikt, spat het met veel lawaai in alle richtingen uiteen. Een spectaculair gezicht. Via de noordkant van het eiland rijden we uiteindelijk terug naar Kailua Kona.

Woensdag

Werden we vorige week nog verrast door de gezellige boulevard van Waikiki, vandaag verrast het knusse centrum van Kailua-Kona ons. Met haar mooie ligging aan zee en de vele, vrolijk gekleurde winkels en restaurants doet de plaats aan als een vakantieoord aan de Middellandse Zee. We struinen over marktjes, laten geen souvenirwinkel aan ons voorbij gaan en genieten van de warme sfeer van deze leuke plaats. Terwijl cruiseschepen af en aan varen drinken wij een kop koffie op een terras aan het water. Aloha Hawaii!

Het is prachtig weer. De zon schijnt fel aan een blauwe hemel. Een perfecte stranddag. Op internet zijn we op zoek gegaan naar de stranden die we op dit eiland niet mogen missen. Een van die stranden is Maniniowali Beach. Kristalhelder water, spectaculaire uitzichten en zacht, wit zand zijn volgens internet allemaal op dit strand van toepassing. Wie daar niet enthousiast van wordt. Wanneer we aankomen, spettert de turkoois blauwe zee ons al tegemoet. De golven zijn indrukwekkend. Dirk heeft een bodyboard te leen van de accommodatie waar we verblijven en weet niet hoe snel hij het water in moet komen. De golven slaan met een enorme kracht op de branding. In zijn stroming neemt hij veel mensen mee. De onderstroming is sterk. Niet iedereen lukt het te blijven staan in het water. Mensen gillen van plezier. Sommige golven zijn wel drie meter hoog. Het zijn heftige omstandigheden om te bodyboarden. Af en toe weet Dirk een perfecte golf te pakken en helemaal tot het strand aan toe uit te drijven. Een fantastisch gevoel.

Donderdag

In de luwte van de vulkaan Mauna Loa vinden we een prachtig, wit kerkje. Het is de St. Benedict’s Catholic Church, beter bekend als de “Painted Church”. In deze kerk vinden we prachtige schilderingen van bijbelse verhalen. Wat de kleurrijke plafonds, muren en zuilen zo bijzonder maakt, is dat ze geschilderd zijn op hout door een priester die zich de kunst van het schilderen zelf heeft bijgebracht.

In het Pu’uhonua O Hõnaunau Historical Park dompelen we ons onder in de cultuur van Hawaii. Een goed onderhouden pad leidt ons langs belangrijke historische bezienswaardigheden. Pu’uhonua O Hõnaunau was in de geschiedenis van Hawaii een toevluchtsoord voor Hawaïaanse wetsovertreders. Het was de enige plek op het eiland waar hun leven werd gespaard. We lopen langs tempels en huizen en krijgen een indruk van hoe de Polynesiërs leefden voordat de blanken op het eiland aankwamen.

Aan het eind van de middag nemen we nog een duik in het water van Kahaluu Beach, een strand op korte afstand van het centrum van Kailua-Kona. We hebben gelezen dat hier veel schildpadden voorkomen. We hoeven niet ver te snorkelen om de schildpadden te vinden. Ook vanaf de kant zijn ze goed te zien. Wanneer de wind aantrekt en donkere wolken zich samenpakken, houden we het voor gezien. Het laatste streepje zonlicht wordt verdrongen door de opkomende buien. Het duurt niet lang voordat de buien losbarsten. In de regen rijden we terug naar ons appartement.

Vrijdag

We hebben een prachtige dag uitgekozen om het Volcanoes National Park te bezoeken. Het is droog, onbewolkt en zonnig. De weersvoorspellingen voor de rest van de dag zien er goed uit. Het is een lange rit langs de westkust en via het zuiden van het eiland. We doen er twee uur en een kwartier over om het park te bereiken.

Big Island bestaat uit vijf vulkanen. Daarvan liggen er twee binnen het Volcanoes National Park: de Mauna Loa en de Kilauea. De Kilauea is een van de meest actieve vulkanen ter wereld. De vulkaan is voor het laatst uitgebarsten in 1984. En ook vandaag de dag komen er regelmatig uitbarstingen voor. We maken een fantastische wandeling door de Kilauea Iki krater. Via een regenwoud dalen we langzaam af in de krater van de vulkaan. Plotseling houden de bomen op en kijken we uit over een immens lavaveld. Gestapelde stenen geven de route aan die we moeten lopen. Tussen de kieren van de gebarsten lava komt nog steeds stoom omhoog. We vinden het ongelooflijk hoe het planten en bomen lukt om zich op dit dorre veld te ontwikkelen.

Een tweede, veel kortere, wandeling brengt ons naar de Thurston Lava Tube. Dit is een tunnel die honderden jaren geleden door een kokende lavastroom werd uitgesleten. De buitenkant van de lavastroom koelde af en stolde, terwijl door de binnenkant de warme lava bleef stromen. Zo creëerde de lava haar eigen tunnel. Ook de Sulphur Banks pakken we nog even mee. De vulkanische gassen hebben de rotsen rood en geel gekleurd. Op verschillende plekken zien we vanuit de aarde stoom opstijgen. De avond begint langzaam te vallen. We zitten op meer dan 1200 meter hoogte en de temperatuur zakt snel. We beginnen het koud te krijgen. De hete stoom is dan ook heerlijk om ons even aan op te warmen.

’s Avonds hebben we het geluk om met eigen ogen te zien hoe actief de vulkaan Kilauea is. De Hale’ma’uma’u krater is de grootste en meest indrukwekkende krater van de Kilauea vulkaan. Rond zonsondergang zoeken we een plekje op de stenen muur van het uitzichtplatform. We zijn mooi op tijd en zitten eerste rang. De dikke jassen hebben we inmiddels aangetrokken. Langzaam wordt het donker en zien we hoe de krater verandert in een grote, rode poel van bubbelende lava. We genieten van de spectaculaire explosies. Met onze ogen volgen we de roodgekleurde gaswolken die uit de krater omhoog stijgen. Het is een geweldig spektakel. Tegelijkertijd is het een vreemd idee om zo dicht bij een actieve vulkaan te zijn.

We zouden hier uren kunnen zitten. Omdat we nog een dikke twee uur te rijden hebben, verlaten we rond 7 uur onze plek op de eerste rij en rijden we in het donker terug naar Kailua-Kona. Uitgeput, maar dolenthousiast over alles wat we gezien hebben komen we iets over half 9 bij onze accommodatie aan.

Zaterdag

Big Island heeft veel mooie stranden. We bezochten er deze week al een aantal. Vandaag gaan we naar Hapuna Beach, een strand dat volgens velen behoort tot een van de mooiste stranden ter wereld. Hapuna Beach ligt aan de Kohala Coast, waar veel luxueuze resorts en golfbanen te vinden zijn. Het strand is lang en uitgestrekt. Dat is maar goed ook, want het is vandaag enorm druk. De felle zon heeft de lokale bevolking op hun vrije zaterdag in grote getale naar het strand gelokt. Lifeguards waken over de vele badgasten en waarschuwen hen voor de sterke onderstroming. Ook vandaag zijn de golven weer metershoog. Honderden bodyboards sieren het strand. Er is geen Hawaiiaan te vinden zonder bodyboard. Fantastisch.

Het beloofde spierwitte zand, vinden we er vandaag niet. Wel een indrukwekkend, ruige zee en heerlijk warm water. Wanneer we in het water staan, voelen we hoe de zee aan ons trekt. Vlak voor ons zien we metershoge golven met een enorm kabaal naar beneden komen. Af en toe worden we meegenomen door de golven en brengt de stroming ons helemaal naar het strand. Het is spannend, opwindend en beangstigend tegelijk. Het is een bijzondere ervaring om de kracht van de zee te ervaren. Dirk werkt zich keer op keer door de branding om vervolgens met zijn bodyboard mee te rijden op de metershoge golven. Sturen is nog niet altijd even makkelijk. Af en toe slaat een aantal badgasten in het water op de vlucht om een aanvaring met Dirk en zijn helse bodyboard te voorkomen. We genieten van een heerlijke lunch op het strand en pakken rond 3 uur de boel bij elkaar. We zijn lang genoeg in de zon geweest vandaag.

Terugblik op week 16

Hoogtepunt: het Volcanoes National Park, met een goede tweede plek voor het zwemmen met dolfijnen.
Lekkerste eten: de Indiase Tikka Massala in Kailua Kona.
Meest irritant: dat de bezienswaardigheden op Big Island vaak moeilijk te vinden zijn, omdat ze meestal niet met bordjes langs de weg worden aangegeven. Alleen de grotere bezienswaardigheden, zoals het Volcano National Park, zijn via bewegwijzering goed te vinden. Een goede (digitale) wegenkaart komt dus wel van pas.
Meest verrassend: de ontmoeting met de dolfijnen. Wat een verrassing en wat een geluk dat we die gelijk op onze eerste dag zagen. Echt fantastisch!
Meest extreem: de hoge golven op Hawaii. Je weet pas hoe heftig ze zijn als je er midden in hebt gestaan. Op het strand stonden regelmatig bordjes met de waarschuwing dat de golven op Hawaii de oorzaak zijn van de meeste rug- en nekblessures. Dat geloven we graag.
Meevaller: dat het tijdens ons bezoek aan het Volcanoes National Park zo fantatisch helder was dat we bij avond de lava konden zien stromen.
Tegenvaller: dat Dirk zich niet te buiten kon gaan aan het bier tijdens het bezoek aan de Kona Brouwerij, omdat hij nog moest rijden.
Klaar met: na 16 weken ben ik helemaal klaar met mijn kleding. We reizen licht en hebben dus maar weinig kleding mee. Ik heb vier setjes om af te wisselen. Ze zijn inmiddels verkleurd door de zon en het zout van de zee. De meesten hebben ook al verschillende vlekken. Doordat elk kwartje naar onze wereldreis ging, heb ik ook de maanden voor ons vertrek weinig kleding meer gekocht. Zodra ik weer thuis ben, gaat alle kleding weg en ga ik eerst een hele nieuwe garderobe aanschaffen. Kan er nu al naar uitkijken.
Meest verontrustend: dat we nog helemaal geen zin hebben om naar huis te gaan. We hadden verwacht dat we na 3,5 maand reizen langzaam wel weer zin zouden krijgen om naar huis te gaan. Dat is dus helemaal niet zo. We vinden het reizen heerlijk. Doordat de landen die we bezoeken ook zo afwisselend zijn, blijven we enthousiast over alles wat we zien. Deze wereldreis wordt dan ook niet onze laatste. Over een paar jaar willen we graag een paar maanden door Zuid-Amerika reizen. Heerlijk om zulke plannen te kunnen maken.
Gezondheid: we voelen ons beide fantastisch en zijn nog geen dag ziek geweest. Met Dirk gaat het zelfs beter dan voor ons vertrek. Hij heeft helemaal geen last van zijn rug meer. En dat terwijl we toch al snel 10 kilometer per dag lopen. Hele dagen buiten zijn en veel bewegen, zijn blijkbaar een prima medicijn voor de gezondheid. we moeten echt nadenken over hoe we dat straks thuis voort gaan zetten.
Opvallend: dat het winkelpersoneel bij de kassa’s echt super traag is. Alle artikelen gaan wel drie keer door de handen van de kassières en dan helpen ze je ook nog met inpakken. Dat lijkt fijn, maar is het niet. Je staat vaak wel 10 minuten tot een kwartier te wachten tot je aan de beurt bent. En dat, terwijl er echt meer dan genoeg kassa’s open zijn. In dit geval kunnen ze hier nog wat leren van de snelheid en efficiëntie in de Nederlandse winkels en supermarkten.
Aantal gelezen boeken tot nu: Dirk, 35 boeken (favoriete boek afgelopen week: De Mefistoclub, Tess Gerristsen); Annique, 18 boeken (favoriete boek afgelopen week: De vijfde vrouw, James Patterson).
Het weer deze week: veel zon, 28 graden en warm.
Tijd: je zou zeggen dat we veel tijd hebben om te lezen, te relaxen of gewoon even niets te doen. Niets is minder waar. Wanneer we niet onderweg zijn en ik niet met ons reisblog bezig ben, zijn we wel druk met boodschappen doen, koken, wassen, accommodaties zoeken of tickets regelen voor bus, trein, vliegtuig of entree voor bezienswaardigheden. Ja, zo’n reis is hard werken.
Handig: dat we bij onze Air BnB-accommodatie van alles konden gebruiken: van boogyboard tot strandstoelen en van handdoeken tot shampoo.
Kerstwens: we willen graag iedereen die ons reisblog volgt hele fijne kerstdagen toewensen en een avontuurlijk 2017 vol met mooie reizen en nieuwe herinneringen. Fijn dat jullie de afgelopen maanden met ons mee hebben gereisd en ons laten weten wat je van onze belevenissen vindt. We hopen dat jullie in het nieuwe jaar al die dingen zullen verwezenlijken waar je van droomt. We weten inmiddels uit ervaring: er zijn altijd redenen om iets niet te doen, maar vaak nog veel meer redenen om iets wel te doen. Als je echt iets wilt, dan zijn er mogelijkheden. Ga ervoor! Je zult er geen spijt van krijgen.
Budget: voor Hawaii hebben we een dagbudget vastgesteld van €175,- per dag. In de twee weken op Hawaii gaven we in totaal €2690,55 uit, oftewel €158,26 per dag. Daarmee bleven we ruim binnen ons budget.
Bestemming week 17: komende week laten we Hawaii achter ons en vliegen we naar het vaste land van de Verenigde Staten. We brengen 5 dagen door in de “City of Angels”: Los Angeles. Met kerst zitten we in Las Vegas. Ik kan me geen betere plek voorstellen om de kerstdagen door te brengen. Met zijn miljoenen lichtjes is Las Vegas vast prachtig.