Wereldreis week 17: Verenigde Staten (4)

Onze twee weken op Hawaii zitten er op. Afgelopen maandag vlogen we naar Los Angeles. Natuurlijk bezochten we daar alle hoogtepunten. We liepen over de Walk of Fame in Hollywood, wandelden over de pier van Santa Monica en brachten een bezoek aan de Warner Bros studio’s. Na 5 fantastische dagen namen we afgelopen zaterdag de bus naar Las Vegas om daar tussen de miljoenen lichtjes kerst te vieren.

Zondag: Hawaïaans bier

Na zoveel prachtig zonnige dagen kon het natuurlijk niet uitblijven: de regen komt al sinds vannacht met bakken uit de hemel. Zelfs de regenpijpen zijn niet op zoveel water berekend. Het is onze laatste dag op Hawaii. Gelukkig hebben we gezien en gedaan wat we wilden. We kiezen daarom voor een binnenactiviteit en bezoeken de Kona Bierbrouwerij. Het is altijd leuk om te zien, horen en proeven hoe bier in andere landen wordt gebrouwen. Samen met 18 andere bierliefhebbers worden we rondgeleid door de brouwerij. Het bier heeft typisch Hawaïaanse namen als Longboard en Hula. Nog niet zo lang geleden werd het alleen in Amerika en Japan verkocht. Sinds kort is het bier ook op de Europese markt verkrijgbaar. We zien op internet dat het zelfs bij de Albert Heijn te koop is.

Na een interessante rondleiding van ongeveer 45 minuten beginnen we aan het leukste gedeelte van de tour: het proeven van het bier. We krijgen allemaal een glaasje uitgereikt. Dit glas wordt, in snel tempo, voorzien van vier verschillende soorten bier. We proeven een witbier, een zwart gekleurd bier met koffiesmaak, een oranje getint bier met tropische fruitsmaak en een bijzondere mix van limoen en gember. We hebben een leuke middag. De regen zijn we compleet vergeten.

Maandag: van Hawaii naar Los Angeles

Vandaag vliegen we van Hawaii naar Los Angeles. We vonden Hawaii echt geweldig. Een heerlijke mix van cultuur, natuur en strand. De mevrouw bij de douane merkt op dat mijn verblijf op Hawaii me wel een heel mooi kleurtje heeft bezorgd. Ze moest eens weten dat we al 3,5 maand op reis zijn en hele dagen buiten doorbrengen. Vlak voor vertrek krijgen we te horen dat ons vliegtuig een technisch mankement heeft, waardoor we niet kunnen vertrekken. Er moet een onderdeel vanaf Oahu ingevlogen worden. De verwachte vertraging is 2 uren. We zien de paniek om ons heen bij mensen die hun aansluiting dreigen te missen. In grote getale proberen ze hun vlucht om te boeken naar een vlucht naar Los Angeles die binnen een uur vertrekt. Wij hebben een rechtstreekse vlucht. We leggen ons neer bij de vertraging en lezen rustig verder in ons spannende boek. Het probleem wordt sneller opgelost dan verwacht en we vertrekken uiteindelijk met slechts een dik uur vertraging.

Rond middernacht landen we in Los Angeles. Net op tijd voor de shuttlebus die ons naar ons hotel zal brengen. Die rijdt namelijk tot 1 uur in de ochtend. Wanneer Dirk het hotel belt, krijgen we te horen dat er geen chauffeur beschikbaar is. We moeten maar een taxi nemen. Dat doen we. We zijn niet blij, maar hebben geen andere keus. Het is midden in de nacht en lopen is op dit tijdstip geen optie. Voor de 2km naar ons hotel betalen we uiteindelijk 20 dollar. We zijn steeds minder blij. Toch merken we dat het reizen ons heeft geleerd snel te schakelen. We weten veel beter te relativeren. We accepteren het en laten het achter ons. Tenminste, totdat we het hotel binnenlopen. Achter de balie zit een jongen van een jaar of twintig. We laten hem weten niet blij te zijn met de gang van zaken en vragen om compensatie voor de taxikosten. Hij weet niet goed wat hij ermee aan moet. Uiteindelijk zegt hij ons toe het morgenvroeg aan de manager voor te leggen. Twintig minuten later staan we nog steeds bij de balie. Onze boeking is onvindbaar. We kunnen ons lachen nauwelijks inhouden. Het is echt zo’n dag waarop niets goed kan gaan. Met wat hulp van onze kant wordt het probleem uiteindelijk opgelost. We krijgen een kamersleutel en kunnen eindelijk slapen.

Dinsdag: Downtown LA

En daar zijn we dan: Los Angeles, City of Angels. Ik kan niet wachten de stad te gaan verkennen. We nemen een taxi naar downtown LA, checken in bij ons hotel voor de komende vier nachten en gaan dan op pad. Dirk is eerder in Los Angeles geweest. In 2007 maakte hij samen met zijn vader een rondreis door het westen van de Verenigde Staten. Voor mij is het de eerste kennismaking met de stad. En wat voor stad. Het voelt gelijk bijzonder om hier te zijn. Alle plekken die ik ken van films en televisieseries zie ik nu in het echt. We lopen over Broadway street, zien mensen over de schaatsbaan van Pershing Square glijden en beklimmen de toren van City Hall. Voor het politiebureau van de LAPD zien we nieuwszenders hun werk doen. Politieagenten die er voor mij uitzien als figuranten in een televisieserie passeren ons. We lopen langs enorme gebouwen met typisch Amerikaanse brandtrappen.

Prachtige theaters vormen een scherp contrast met de theaters uit vervlogen tijden. Gesloten deuren en afgebrokkeld pleisterwerk benadrukken dat ze hun glorierijke dagen achter de rug hebben. Amerikanen met grote bekers koffie haasten zich langs ons op weg naar hun werk. Alles is hier zo ontzettend Amerikaans. Ik vind het fantastisch. Wat ons opvalt, is het enorme aantal zwervers en bedelaars. De schaars gevulde winkelwagens die ze voortduwen met daarin hun enige bezittingen zijn een triest gezicht. Een aantal heeft met een iglotentje een eigen plek gemarkeerd. Meerdere malen worden we aangesproken. Of we wat geld kunnen missen. We lopen door, hoe moeilijk ook.

De zon gaat al vroeg onder. Al voor vijf uur verdwijnt ze achter de horizon. We vinden een gezellig restaurantje dat veel weg heeft van een Amerikaanse diner. Dirk bestelt een steak en ik een salade met gegrilde kip. Beide een goede keuze. In Australië en Nieuw Zeeland kookten we in de camper, op Hawaii in de keuken van ons appartement. De laatste twee maanden van onze reis zitten we in hotels zonder kookgelegenheid. Dat wordt dus veel en vaak uit eten gaan. Dat we niet zelf kunnen koken, zullen we echt gaan missen. Mijn moeder verklaart me nu zeker voor gek, maar wij vinden het altijd heerlijk om zelf te koken op vakantie. Het heeft iets gezelligs. Aan de andere kant, er zijn ergere dingen dan iemand die eten voor ons kookt.

Woensdag: Hollywood

Het openbaar vervoer in Los Angeles is goedkoop. Voor $1,75 per rit brengt het ons waar we maar willen. Het maakt daarbij niet uit hoe lang de rit duurt. Vandaag is Hollywood onze eindbestemming. Zodra we de metro uitstappen voelen we de opwinding. We zijn er! Hollywood, plek van glitter en glamour. Plek van filmstudio’s, sterren en de oscaruitreiking. Een plek waar je één keer in je leven geweest moet zijn.

Het eerste dat we zien is het Hollywoodsign, de vijftien meter hoge witte letters op een heuvel in Los Angeles die ons bevestigen dat we echt in Hollywood zijn. Hollywood Boulevard is één groot pretpark. Zoals alles in Amerika is het compleet over de top. Maar dat vinden we er nu juist zo geweldig aan. Nonchalant schud ik de hand van Spiderman. We lopen over de bronzen sterren van de Walk of Fame. Het zijn er inmiddels ruim 2500. Natuurlijk moet ik even op de foto met de ster van David Duchovny (Fox Mulder in de televisieserie The X-Files). Dirk kiest liever voor de ster van de Muppets.

We vergapen ons aan de neonverlichting van de vele theaters, bezoeken het Dolbytheater waar jaarlijks de Oscars worden uitgereikt, gaan op de foto met Elvis en Shrek en kopen natuurlijk een paar mooie souvenirs.

Tegen de avond nemen we de bus naar de Farmers Market en de Grove, een enorme markt met aangrenzend winkelgebied met een fantastische sfeer. We zijn er op precies het goede moment. De hele markt en de Grove zijn in kerstsfeer gehuld. En zoals met alles hebben de Amerikanen ook hier uitgepakt. Miljoenen lichtjes sieren de bomen, gebouwen en straten. Midden op de markt staat een enorm rood “Santahouse”. Het Santahouse is versierd met enorme ronde lolly’s en grote hoorntjes met dikke bollen ijs. Tientallen kinderen staan er in de rij om hun kerstwens met de kerstman te bespreken. Een prachtig verlichte fontein spuit water op het ritme van “Merry Christmas”. Koortjes en fanfarebands lopen over de markt en geven de markt kleur met hun zang en muziek. Zo kunnen alleen Amerikanen kerst vieren. Het is heerlijk om dat mee te mogen maken en er heel even onderdeel van uit te mogen maken.

Donderdag: Santa Monica en Venice Beach

Santa Monica ligt op ongeveer 12 kilometer van Los Angeles. Ooit was het een typisch slaperig kustplaatsje. Dat is nu wel anders. De televisieserie Baywatch maakte het strand in de jaren ’90 wereldberoemd. Inmiddels bezoeken duizenden toeristen per dag het strand en de pier van Santa Monica. Natuurlijk moeten we even op de foto bij een van de vele strandwachthuisjes. Om de 200 meter staat er een op het brede strand. Op de pier is het zien en gezien worden. Het is er gezellig met de vele restaurantjes, winkeltjes en muzikanten. Een kermis, compleet met reuzenrad en achtbaan, maakt het geheel compleet.

Een wandelboulevard leidt ons van de pier van Santa Monica naar het verderop gelegen Venice Beach. Toeristen fietsen ons voorbij. De lokale bevolking kiest liever voor het skateboard. Op Muscle Beach werken stoere mannen en vrouwen zich in het zweet. Arnold Schwarzenegger trainde er vroeger regelmatig. Het is ongetwijfeld het meest bekende outdoor sportpark ter wereld. Je vindt er fitnesstoestellen, basketbalvelden, volleybalnetten, tennisbanen en een heus skatepark.

De boulevard van Venice Beach is, met alle bijzondere types die er rondlopen, net een bewegend circus. Lopend over de promenade komen we een bonte verzameling aan freaks, artistiekelingen, straatartiesten en zwervers tegen. Met hun verschijning proberen ze allemaal een zakcentje te verdienen. Ik weet niet goed wat ik ervan vind. Het is vermakelijk om naar te kijken, maar toch ook wel weer ongemakkelijk. We blijven er niet te lang hangen.

Op twee blokken van het strand vinden we een heel ander Venice. Door de stad loopt een groot aantal kanalen. Aan deze kanalen, die doen denken aan het Italiaanse Venetië, heeft Venice zijn naam te danken. Ze zijn in 1905 uitgegraven. Via bruggetjes en smalle paadjes lopen we langs het water. Bootjes drijven op het gladde wateroppervlak. De huizen zijn vrolijk oranje, geel of groen geschilderd. De straten hebben namen als Grand Canal, Carroll Canal en Sherman Canal. De wijk met haar prachtige kanalen biedt een mooi contrast met de bizarre promenade en het drukke strand.

Vrijdag: Warner Bros Studios

Vandaag brengen we een bezoek aan de Warner Bros studio’s en mogen we een blik werpen in de magische keuken van de film- en televisiewereld. Tijdens de drie uur durende tour nemen we samen met elf andere film en televisieliefhebbers een kijkje achter de schermen van tientallen Warner Bros producties van de afgelopen 75 jaar. We hebben een fantastische gids, Katherine. Aan het begin van de tour vraagt ze ons naar onze favoriete films en series, zodat ze ons kan laten zien waar scenes uit die films en series opgenomen zijn. De studio’s zijn enorm. Je vindt er compleet nagebouwde straten. Katherine leidt ons langs tientallen buitensets, waar scenes uit films en series als Batman, ER, Gillmore Girls, Friends en Pretty Little Liars zijn gefilmd. Vol enthousiasme vertelt ze ons over de scenes en laat ze zien waar deze zijn opgenomen.

Een aantal huizen mogen we van binnen bekijken. Op alle sets ontbreken de details, zoals deurknoppen en lantaarns. Op die manier kunnen de sets gebruikt worden voor elke film en serie. De sets worden steeds aangepast aan het tijdperk waarin de film of serie die wordt opgenomen, plaats vindt. We maken kennis met het optisch bedrog van televisie. Het enorme Central Park uit de serie Friends blijkt niets meer dan een klein grasveld tussen twee huizen. Wat een deceptie.

We nemen een kijkje op de set van de Big Bang Theory, gaan op de foto met de Batmobiel en mogen een echte Oscar vast houden. We bezoeken verschillende soundstages en leren hoe een productieproces van begin tot eind in elkaar steekt. We kijken onze ogen uit in het vier verdiepingen tellende “prop house”, waar tienduizenden rekwisieten van honderden series en films te vinden zijn.

We zien een groot aantal attributen en kostuums uit de Harry Potter films. De pratende sorteerhoed uit de film Harry Potter die iedere leerling van Zweinstein toewijst aan één van de vier huizen, wijst Dirk toe aan Ravenclaw en mij aan Slytherin. Het zal ook niet.

Aan het eind van de tour bezoeken we de set van Friends. Het voelt onwerkelijk en bijzonder om op de set van Central Perk, het café waar zoveel scenes werden opgenomen, te staan. We mogen heel even plaats nemen op de beroemde bank voor een kop koffie en een foto.

Na 3,5 uur staan we weer buiten. De tijd is omgevlogen. Het was een fantastische tour. Een ding is zeker. We zullen nooit meer op dezelfde manier naar films en televisieseries kijken.

Zaterdag: van Los Angeles naar Las Vegas

De Greyhound Bus brengt ons vandaag van Los Angeles naar Las Vegas. Het is druk op de weg. Vanavond is kerstavond. Iedereen probeert om thuis, bij familie of vrienden te raken. De drukte van de stad maakt al snel plaats voor bergen en woestijn. De zon zakt langzaam achter de horizon en kleurt de woestijn roze en oranje. Een fantastisch gezicht. Onderweg komen we in een sneeuwbui terecht. Een laag sneeuw bedekt de omgeving als een witte deken. Na 4,5 maand zon en warmte is het toch wel bijzonder om net op kerstavond in de sneeuw te rijden. Mensen zetten hun auto stil op de vluchtstrook. Ze willen de sneeuw aanraken of ermee op de foto.

Met een uur vertraging komen we rond half 7 in Las Vegas aan. Een zingende taxichauffeur brengt ons in 20 minuten naar het Flamingo Hotel. Overal om ons heen zien we de lichten van de stad. Het is overweldigend en indrukwekkend. Ik vind het nu al fantastisch.

We zitten midden op de strip, schuin tegenover het wereldberoemde Bellagio hotel met zijn fantastische fonteinen. Bij de incheckbalie staat een lange rij. Het hotel heeft dan ook 3600 kamers. Overal zien we gokkasten, lichtjes en mensen. Het duurt een half uur voordat we aan de beurt zijn. We zitten op de 12e verdieping. Vanuit ons 4 meter brede raam hebben we een geweldig uitzicht over de de strip van Las Vegas: grote verlichte schermen, een reusachtig reuzenrad en miljoenen lichtjes. Wat een circus. We zijn er dol op!

Terugblik op week 17

Hoogtepunt: het bezoek aan de Warner Bros Studio’s. Niet alleen het hoogtepunt van afgelopen week, maar ook zeker een hoogtepunt van de hele reis.
Lekkerste eten: de steak met friet en de salade bij restaurant Nickel Diner in Los Angeles, op nog geen 3 minuten lopen van ons hotel.
Meest irritant: de stoelen in de Greyhound bus van Los Angeles naar Las Vegas. Die zaten voor geen meter. Dat was even afzien.
Meest verrassend: de zingende taxichauffeur die ons van het busstation in Las Vegas naar het Flamingo hotel bracht. Van Frank Sinatra tot de Spice Girls, hij had het allemaal in zijn repertoire.
Afscheid: na 4 maanden hebben we in Los Angeles noodgedwongen afscheid moeten nemen van onze wandelschoenen. Ze hebben ons van China naar Hong Kong, Fiji, Australië, Nieuw Zeeland en Hawaii gebracht. Honderden kilometers hebben we er op gelopen. Ze zijn nu zo versleten dat we beide een paar nieuwe schoenen hebben moeten kopen. Met pijn in het hart hebben we ze achtergelaten on ons hotel in Los Angeles.
Meevaller: de prijs van het openbaar vervoer in Los Angeles. Voor €1,75 per rit konden we elke uithoek van de stad bereiken.
Geweldig: de fantastische kamer in het Flamingo hotel. De kamer is net een balzaal, het bed het beste bed van onze reis en het uitzicht vanuit het raam op de 12e etage over de Strip onbeschrijflijk!
Opvallend: dat er in Los Angeles om het kwartier een sirene van brandweer of ambulance te horen is. Overdag en ’s nachts.
Het weer deze week: 20 graden, veel zon en een beetje regen.
Handig: de ligging van ons hotel in Los Angeles. We zaten midden in het centrum met het openbaar vervoer voor de deur. Beter kon niet.
Leuk om te weten: dat we eindelijk een prijs hebben gevonden voor de winnaar van de Verenigde Staten Yahtzee competitie. In Hollywood kochten we een Oscarbeeldje. Vooralsnog sta ik met 3 punten voor. Het blijft spannend. Maar nu ik weet wat er te winnen valt, ga ik er natuurlijk helemaal voor.
Budget: voor Los Angeles en Las Vegas hebben we een dagbudget vastgesteld van €150,- per dag. In Los Angeles gaven we € 154,40 per dag uit. De entreeprijs voor de Warner Bros Studio’s Tour van €55 per persoon zorgde ervoor dat de uitgaven iets boven het budget uit kwamen. Het was het helemaal waard. We hadden de tour niet willen missen.
Bestemming week 18: de komende 5 nachten gaan we genieten van het spetterende Las Vegas. We willen de prachtige hotels bezoeken en gaan ook zeker even naar Downtown Las Vegas. Donderdagnacht vliegen we dan van Las Vegas naar Cancun, Mexico. 

 

6 reacties op “Wereldreis week 17: Verenigde Staten (4)

  • 1 januari 2017 at 14:44
    Permalink

    Heel veel goeds voor 2017, folle Lok en Seine foar jimme twa.
    Bedankt voor deze aflevering, heerlijk om even te dwalen door Los Angeles. Herman en ik kenden alleen de transit van het vliegveld, de stop tussen Schiphol en Auckland.
    Wat staan jullie weer tevreden en bruin op de foto’s!
    Geniet van Las Vegas op jullie blitse nieuwe wandelschoenen.
    Tot mail, warme groet, Jessie

    • 4 januari 2017 at 22:59
      Permalink

      Hoi Jessie,

      Voor jou ook een fijn 2017 gewenst!

      Goed om te horen dat je nog steeds van onze belevenissen aan het genieten bent.
      Dat bruin worden gaat als vanzelf als je zoveel buiten leeft en het zonnetje altijd schijnt. Die tevreden blik op ons gezicht doen we speciaal voor de foto’s.

      Groeten,

      Dirk en Annique

  • 1 januari 2017 at 16:26
    Permalink

    Wat weer een geweldige belevenissen. En vooral de Warner Bros studio’s. Maar soms worden er inderdaad illusies ontnomen als je weet hoe iets echt in elkaar steekt. Je kijkt dan met heel andere ogen naar een serie. Maar ook prachtig om mee te maken hoe alles over de top in Amerika gevierd wordt.
    En inderdaad kan ik me niet voorstellen dat het erg is dat iemand voor je kookt en je het niet zelf hoeft te doen. Ik vind dat altijd heerlijk. Heel veel plezier verder. Liefs ma.

    • 4 januari 2017 at 23:01
      Permalink

      We mogen nog steeds niet klagen Pity. Het voordeel van alleen maar uit eten gaan is dat we ook niet af hoeven te wassen en geen levensmiddelen in de supermarkt hoeven te kopen. Wel is het wat lastiger om ervoor te zorgen dat je voldoende voedingsstoffen binnen krijgt. Als je zelf kookt en inkopen doet gaat dat voor mijn gevoel meer automatisch. Nu “moeten” we er om denken om ook regelmatig een salade te bestellen.

  • 4 januari 2017 at 21:50
    Permalink

    Dag Annique en Dirk,

    na de eerste weken jullie blog gevolgd te hebben, ben ik die wat uit het oog verloren. Vanavond de ‘schade’ ingehaald en jullie tocht door Australië, Nieuw Zeeland en Hawaii gevolgd. Prachtige tocht, schitterende momenten. Mooi om jullie reis zo te volgen. Het maakt nieuwsgierig naar jullie volgende stops. En het laat zien hoeveel mooie plekken er wereldwijd zijn.

    groet uit Almelo,

    • 4 januari 2017 at 23:12
      Permalink

      Hoi Wim,

      Dan ben je wel even zoet geweest om zoveel verhalen nog te lezen. Hopelijk kon dat onder het genot van een hapje en een drankje.
      Fijn dat je zo geniet van het volgen van onze belevenissen.
      Wij blijven ons ook nog steeds verbazen hoeveel verschillende plekken er op de wereld zijn. De plaatsen die we deze reis hebben aangedaan verschillen ook dusdanig van elkaar qua natuur, cultuur en mensen dat het geen moment saai is.
      Het smaakt in ieder geval nog steeds naar meer.

      Groeten uit Mexico

Comments are closed.