Snorkelen: 4 islands tour
Vandaag staat een snorkeltour op het programma: de zogenaamde 4-islands tour die me moet brengen langs 4 verschillende eilanden waar ik zou kunnen zwemmen, snorkelen, zonnebaden en relaxen. De wekker gaat om kwart over 7. In het restaurant is het al behoorlijk druk. Waarschijnlijk meer mensen die een dagexcursie hebben geboekt. Het is er ongelooflijk warm en benauwd, ook al is het een buitenrestaurant…of misschien juist wel daardoor. Het zweet breekt me nu al uit en dan heb ik alleen nog maar gezeten en thee besteld. Ik eet mijn ontbijt dan ook sneller dan ik anders doe. Dan ga ik richting lobby, waar ik al om 8.20 uur wordt opgepikt door iemand van de organisatie waar ik de snorkeltour mee ga doen. Ik word afgezet in Ao Nang bij het bureautje van deze organisatie. Daar komt iedereen samen wordt me verteld.
Het volgend half uur is het een komen van busjes met mensen. Zodra er een busje stopt, wordt de mensen die in dit busje zitten toegeroepen waar ze zich voor welke snorkeltour moeten melden. Vervolgens wordt hen, na inlevering van het voucher, een sticker met een bepaalde kleur opgepakt en wordt hen gevraagd te wachten. Ik kijk dit met gemengde gevoelens aan. Aan de ene kant moet ik er om lachen, de hele gang van zaken is dan ook behoorlijk lachwekkend. Aan de andere kant vraagt een deel van mij zich af of ik hier wel onderdeel van wil uitmaken. Ook ik heb een sticker opgeplakt gekregen, een blauwe, wat zoveel wil zeggen als dat ik de 4-islands tour ga doen. Maa goed, ik heb al betaald, ik ben onder de mensen en het wordt vast leuk. Na een half uur stopt de stroom van mensen die aangevoerd worden en begint het volgende deel: het verplaatsen van alle gekleurde stickers. Een voor een worden de kleuren afgeroepen. De bedoeling is dan dat je diegene volgt die jouw kleur heeft geroepen. Goed opletten dus met die enorme mensenmenigte. Dan ineens hoor ik “BLUE, BLUE, BLUE…FOLLOW ME!” Dat ben ik, snel er achteraan. We steken de straat over en worden met z’n 15-en in een volgend busje gepropt, naar de pier neem ik aan. En ja hoor, 10 minuten later komen we bij de pier aan. Daar komen we natuurlijk al die gekleurde stickers weer tegen. Honderden mensen verplaatsen zich naar de verschillende boten. Wanneer we bij onze speedboot aankomen, krijgen we de opdracht de schoenen uit te doen, deze in het water te ontdoen van al het zand en dan mogen we ons door het water naar de boot waden. Gelukkig ben ik er goed op gekleed.
De speedboot gaat als een dolle over het water. Zou hij op tijd zitten of doet hij een race met al die andere boten wie het snelste bij het eerste eiland is? We zweven regelmatig boven het water om dan met een smak weer neer te komen. Gelukkig heb ik een zeeziektepilletje ingenomen. Na een kwartier racen is het eerste eiland in zicht. Een klein eilandje in een prachtige omgeving van karstformaties. We meren aan naast boot nummer 14 en we mogen van boord. We hebben één uur om te zwemmen, zonnen en relaxen. Ik ga gelijk de zee in. Het is een prachtig schouwspel, al die Aziatische mensen die in hun mooiste zondagse kleren de zee inlopen. Je zou denken dat ze zich er in ieder geval enigszins op zouden kleden. Maar nee. In hun mooiste jurken, pantalons en jasjes lopen ze zo het water in. Heel apart om te zien.
Dan is het door naar de volgende stop. Deze is op open zee. Hier kunnen we snorkelen. Ik pak de duikbril van Dirk en mijn snorkel uit Egypte uit de tas en spring het water in. Het water is helaas niet erg helder, maar toch zie ik al snel veel mooie vissen. Hele scholen vissen zwemmen onder en langs me. Ik zie trompetvissen, maanvissen en veel zee-egels. Verder veel vissen waar ik de naam niet van ken: groene, blauwe, gele, oranje…erg mooi. Het koraal zelf is niet erg bijzonder. Maar ja, ik ben in Indonesië ook wel een beetje verwend.
We lunchen op Chickenisland, een eiland in de vorm van een kip. Dan breekt de hel los. Het regent zeker een uur lang. En hard ook. Wanneer de regen bijna lijkt te stoppen, worden we naar de speedboot gemaand. De boot is zeiknat, tot aan de gordijnen toe. Nou ja, we hebben toch zwemkleding aan (en de Aziaten hun zondagse mooie goed). Op het volgende eiland blijven we 40 minuten. Halverwege de 40 minuten lijkt de regen er dan eindelijk genoeg van te hebben en de lucht klaart weer op. Het laatste eiland is een eiland met een mooie grot. Op weg naar de grot komen we langs aapjes, altijd leuk. We bekijken de grot en worden daarna teruggebracht naar Ao Nang, waar een open truck op ons staat te wachten om ons weer naar de verschillende hotels te brengen. Ik ben bekaf. Hoe moe je al niet kunt worden van een dagje relaxen. Het was best een mooie dag, maar ik weet niet of een snorkeltour met honderden andere liefhebbers nu bovenaan mijn lijstje staat om nog eens te doen.
In het hotel duik ik nog even het zwembad in. Daarna haal ik de was op (voor 2,5 euro al mijn kleding weer fris, geen geld) en ga ik wat eten in Ao Nang. Dan nog even langs de supermarkt om wat frisdrank in te slaan voor de komende dagen. Het waren drie prachtige dagen in Ao Nang, Krabi. Op naar het volgende avontuur. Morgenvroeg om 8 uur word ik opgehaald voor mijn driedaagse tour naar Khao Sok NP. Daar kijk ik al sinds ik nog in Nederland was naar uit. Het schijnt een zeer bijzonder verblijf midden in de jungle te zijn en de excursies schijnen ook top te zijn. Zo ga ik ondermeer kanoën door de mangrove en mag ik een olifant wassen en eten geven tijdens de Elephant Experience. Daarbij slaap ik in een luxe tent in het Elephant Hills Camp.
Ik meen gelezen te hebben dat er internet in het kamp is, dus zo mogelijk houd ik jullie op de hoogte.
