Koh Tao

Hoe laat ik ook ga slapen, ik word standaard tussen 7 uur en half 8 wakker. Ik heb mijn ritme hier blijkbaar gevonden. Ik sta op, pak mijn tas in voor de volgende bestemming en ga dan ontbijten. Na het ontbijt lees ik bij het zwembad nog even in mijn nieuwe boek: “De erfenis van de zussen”. Dit keer geen historische roman, maar een roman waarbij twee verhaallijnen, die beide over geheimen uit het verleden gaan, uit verschillende eeuwen samenkomen. Het boek is prettig geschreven, maar ik moet er na het indringende “Negerboek” wel even inkomen.

De manager van het hotel vertelt me dat de taxi (een halfopen truck) al om half 12 voor zal staan. Hij pikt eerst nog een aantal mensen van een ander hotel op en komt dan mij om half 12 afhalen. Hierdoor wordt de rit wel goedkoper, omdat ik de taxi zal delen. Goedkoper is altijd goed. Ik check om kwart over 11 uit, reken voor 3 dagen eten en drinken slechts 900 baht (een kleine 30 euro) af en ga vervolgens aan de straat staan. De taxi is er inderdaad stipt om half 12. Ik deel de taxi met drie Ierse meiden, die ook naar Koh Tao gaan maar dan met de boot van half 1. Het is ongelooflijk hoeveel avontuurlijke mensen ik ontmoet. Zijn de mensen die ik ontmoet niet een jaar op wereldreis, dan werken ze wel in een land aan de andere kant van de wereld dan waar ze vandaan komen. Een van de Ierse meiden bijvoorbeeld werkt inmiddels enkele jaren in Australië. Maar zo ben ik ook al veel mensen uit Europa en Australië tegen gekomen die in Thailand werken, al dan niet tijdelijk. Vaak als gids of manager, al dan niet tijdelijk. Hmmm, misschien dat daar voor mij ook wel een toekomst in is weggelegd. Ik zou best als manager enkele maanden per jaar op projectbasis in het buitenland willen werken. Misschien in Zuid-Afrika? Dan kan Dirk daar als ranger aan de slag 🙂 Ik zou nooit uit Nederland weg willen, maar op projectbasis een aantal weken of maanden per jaar in het buitenland werken, lijkt me wel wat…

Om 12 uur kom ik bij de pier aan. Ik heb nog een uur voor de boot vertrekt. Ik kijk wat rond op de pier, koop een ijsje en wacht tot de boot er is. Het is vandaag weer benauwd warm. De boot, een snelboot dit keer i.p.v. een ferry, is iets verlaat. Om kwart voor 2 is iedereen aan boord en vertrekken we dan eindelijk. Opschieten bootje, ik heb zin om te zwemmen!

De boottocht duurt iets meer dan een uur en rond 15.00 uur kom ik dan toch nog aan op Koh Tao. Wanneer ik de bootplank afloop, zie ik aan de linkerkant allemaal mensen met bordjes met namen van hotels en gasten erop. Ineens zie ik daar ook mijn naam op een bord staan. Ik word afgehaald door het hotel zonder daarom gevraagd te hebben. Als dat geen Thaise service is. Echt top!
Het is een wirwar van mensen op de kade. Zeker een paar honderd mensen hebben de oversteek van Koh Samui en Koh Phangan naar Koh Tao gemaakt en zoeken nu allemaal een transfer naar hun hotel. Ik word naar een laadbak van een truck geleid, oftewel: de Thaise taxi, hijs me omhoog en ga lekker zitten. De rit duurt ongeveer 5 minuten. Ik zit dichtbij de pier en het plaatsje Mae Haad. Het ziet er gezellig en meer bedreven uit dan op Koh Phangan. Daar was het echt uitgestorven.

Ik word ontvangen door twee lieftallige Thaise dames, die in hun hand een dienblad houden met een lekker glaasje sap. Zodra ik ben ingecheckt word ik naar mijn kamer gebracht. De kofferboy gaat me voor en gaat dan omhoog naar een enorme bungalow op palen. Alleen het terras is al zeker 3 bij 6 meter. Ik heb al in veel mooie accommodaties geslapen in Thailand, maar deze slaat echt alles. Zowel de bungalow, het terras als de meubels binnen zijn van prachtig donkerbruin hout. Het is erg sfeervol. Op het terras, waar aan het plafond een ventilator hangt, staat een barretje met koelkast en binnen staat een schaal met fruit voor me klaar. Ik neem een van de appels, want ik heb berehonger. Sinds het ontbijt heb ik, op een ijsje na, niets meer gegeten. De kamer heeft prachtige schuifdeuren, ook van hout uiteraard. Daarnaast hangt boven een paar slippers een badjas en staat er een mandje met sarongs ter gebruik (gratis, dat is uiteraard altijd het eerste dat ik check). Verder liggen er paraplu’s en badmatjes. De badkamer is groot en al even sfeervol. Hier wil ik nooit meer weg. Alsof mijn wens verhoord wordt, begint het buiten ineens enorm te waaien. Dat betekent meestal regen, veel regen. En ja hoor, nog geen twee minuten later komt de regen met bakken uit de hemel. Ik weet zeker dat ik op mijn enorme, overdekte terras wel een plekje kan vinden om droog te blijven en ga lekker op het balkon zitten. Daar zit ik nu dit verhaal te typen, terwijl de eekhoorntjes in de bomen voor mijn balkonterras me gezelschap houden. Wat is het leven toch mooi (zelfs in de regen)!

De regen wordt al minder en ook de wind is weer gaan liggen. Over een minuut of 10 zal het wel droog zijn en kan ik op verkenning uit. En dan lekker nog even zwemmen, want watvoor weer ook…warm is het hier altijd. De lucht klaart na een kwartiertje inderdaad op. Net voor ik weg wil gaan, staat er een Thais meisje voor mijn deur. Ze komt de klamboe naar beneden doen en de gordijnen sluiten voor de avond. Uhm, maar natuurlijk. Ik ga er bijna rechtop van staan.

Ik doe een rondje resort. Het resort ligt hier prachtig. De tuinen met kokospalmen en groene beplanting zijn fantastisch mooi. Het resort ligt bovendien aan zee, het restaurant kijkt uit over zee en ook zie je vanaf het strand het dorpje liggen. Via een weg vanaf het resort langs het strand ben je binnen 5 minuten in het dorp. Daar ga ik vanavond even wat eten. Om de paar meter staan er overdekte vierkante platformen. Hier kun je op de matrassen die er zijn neergelegd gaan liggen om al het moois om je heen te bekijken. Werkelijk aan alles is in dit resort gedacht. Ik loop richting zwembaden. Er zijn er twee. Ik val bijna in herhaling, maar ook de zwembaden zijn prachtig. Mooie vormen, groot en geweldig gelegen tussen de palmbomen. Ook het wildlife ontbreekt hier niet. Ik zie eekhoorntjes van de ene boom naar de andere springen, vogels vliegen over en vlinders langs. Vanwege de regen zijn alle gasten het zwembad ontvlucht en, op twee kinderen na, heb ik het zwembad voor mezelf. Ik zwem een uurtje en ga dan richting bungalow om me te douchen. Daarna loop ik richting dorp om even een hapje te eten.

Het plan morgen is dan in ieder geval snorkelpoging 3. Er ligt hier voor de deur dus een scheepswrak. Ik heb het punt waar het ligt al gevonden. Nu eens kijken of ik het ook kan bereiken en of er vissen zijn. Verder wordt het hetzelfde verhaal als de afgelopen dagen. Lekker relaxen, zonnen en zwemmen. Met al at moois hier om me heen hoef ik niet zonodig een tour te boeken. Zeker niet wanneer het nu morgen eindelijk ook lukt om te snorkelen.