Phnom Penh
Aangezien ons hotel midden in Phnom Penh zit, maakt lawaai op straat ons vroeg wakker. Om half 8 staan we op en rond 8 uur gaan we op de zevende etage van ons ontbijt genieten. Na het ontbijt lopen we naar het Tuol Sleng Genocide museum. Na zo’n kwartier lopen, lopen we het museum al binnen. Het museum bestaat uit vier hoofdgebouwen welke in eerste instantie als school hebben gediend. Van 1975-1979 werd het als gevangenis gebruikt. In 1975 toen de Rode Khmer met als leider Pol Pot aan de macht kwam, werd bijna de gehele bevolking uit Phnom Penh naar het platteland land gestuurd. Voornamelijk intellectuelen en beoogde tegenstanders van rode Khmer werden onder barbaarse omstandigheden vastgehouden in deze gevangenis. De gevangenis werd toentertijd S-21 genoemd en was bedoeld om mensen onder druk (lees marteling) een bekentenis af te laten leggen van dingen waar ze meestal niet schuldig aan waren. De uiteindelijke behandeling/marteling had vaak de dood tot gevolg. Enerzijds door de martelingen en erbarmelijke omstandigheden en anderzijds door deportatie naar een killing field waar ze uiteindelijk dood werden geslagen. Het geschatte aantal gevangenen/doden voor deze gevangenis is rond de 20.000. Vergelijkbare gevangenissen en bijbehorende killing fields waren er in de Rode khmer tijd zo veel dat er naar schatting rond de 2-3 miljoen mensen op deze manier de dood hebben gevonden. Het museum laat oa. de cellen en martelkamers en werktuigen zien die toen werden gebruikt. Allemaal erg indrukwekkend.
Na het museum gaan we met een tuk-tuk naar een van de bekendste killing fields in Cambodja, genaamd Choeung Ek. Onderweg is het zo stoffig door de slechte wegen dat onze chauffeur ons mondkapjes aanbiedt.
De killing fields is een voormalige boomgaard en Chinese begraafplaats en werd gebruikt om de gevangenen uit S-21 te vermoorden. Dit gebeurde altijd, om geld uit te sparen, zonder geweren. Dus iedereen werd met wat maar voor handen was doodgeslagen. Door middel van een Nederlandstalige audiotoer worden we langs 19 plekken geleid waarbij ons dit stukje historie wordt verteld. Onvoorstelbaar dat deze vreselijke gebeurtenissen zo kort geleden nog plaats hebben kunnen vinden. Je zou zeggen dat we wel wat geleerd hebben met twee wereldoorlogen. Al met al zijn deze twee bezoeken zeer de moeite waard en geven ze een goede indruk waarom dit land ten opzichte van bijvoorbeeld Thailand nog een beetje achterloopt.
Onze tuk-tuk chauffeur brengt ons terug naar Phnom Penh en zet ons af bij het Royal Palace. We hebben niet de intentie om dit paleis te bezoeken, maar willen het wel graag even aan de buitenkant bewonderen. We eten voor een appel en een ei nog even een lekker Khmer noodle gerecht en wandelen vervolgens naar de Mekhong rivier. Tijdens het genieten van het uitzicht besluiten we nog een geocache te gaan doen. Ik heb gisteren al een paar in mijn telefoon opgeslagen en er blijken tussen waar we zijn en ons hotel twee stuks te zijn. De eerste kunnen we helaas niet vinden. Te veel mensen in de buurt en we willen niet te lang zoeken in de hitte. We lopen door naar de tweede. De beschrijving van de cache geeft zo nauwkeurig aan waar hij verstopt is dat we eigelijk niet eens een gps nodig hebben. Deze is dan ook snel gevonden en gelogd. Toch leuk dat wereldwijde “schatzoeken”. We scoren vervolgens nog een lekkere ijscoupe bij de Swensen’s waar ik wat aan het rommelen ben om met mijn lokale simkaart op internet te komen. We lopen via het independence monument terug naar ons hotel. Na kort opfrissen belanden we in een bar/restaurant voor wat biertjes en wat eten. Al met al een geslaagde dag. Morgen staat Shihanoukville op de planning. Hier gaan we twee nachten verblijven voordat we verder trekken naar een paradijselijk eiland.
