Meer geiten, meer blauw
De dag begint goed. We zijn maar nauwelijks vertrokken of we zien langs de kant van de weg geiten in een Arganboom. We parkeren de auto en slaan het tafereel gade. De herder doet zijn uiterste best een extra zakcentje aan ons te verdien en duwt Dirk een tak met Argannoten in de hand, waardoor er nog geen twee tellen later een geit bij hem opspringt. Het jonge geitje dat hij ons in de armen wil duwen, slaan we beleefd af. Het blijft ongelooflijk om te zien hoe de geiten op het eind van een tak hun balans kunnen houden, maar ook om te zien dat de tak gewoon houdt. We geven de herder 10 dirham en zoeken onze auto weer op. De tocht van vandaag gaat door een desolaat landschap. Passeren we eerst nog sinaasappelplantages en bananenpalmen, al snel bevinden we ons midden tussen rode rotsen en hebben we het gevoel in een Westernfilm te zijn beland. De weg kronkelt snel omhoog, plantages maken plaats voor cactussen. De ene haarspeldbocht volgt de andere op. Het is een onwerkelijk en prachtig landschap.
Rond half 2 komen we in Tafraoute aan, onze eindbestemming van vandaag. Tafraoute ligt prachtig ingeklemd tussen een grillig landschap van rode rotsen en bergen. Het is een door toeristen minder bezochte bestemming. Onverklaarbaar, want de natuur is hier overweldigend. In de Lonely Planet vinden we een aanrader voor de lunch. Achteraf zijn we blij de tip te hebben opgevolgd. We bestellen de specialiteit van het huis: tajine Kalia, een gerecht met hacheevlees, tomaten, pepers, eieren en 24 verschillende specerijen. Overheerlijk! Als toetje krijgen we sinasappel met kaneel. Tafraoute is de omgeving van de prehistorische rotsformaties en rotsgravures. Een van de Marokkaanse vrienden van de eigenaar wijst ons de weg naar de beroemde “painted rocks” rond Tafraoute. Een Belgische kunstenaar heeft de rotsen in de jaren ’80 van een kleurtje voorzien. Op de route naar de blauwe rosten vinden we de rotsformatie genaamd: De steek van Napoleon. Via een prachtige route bereiken we de “painted rocks”, een prachtig aanzicht. Midden in dit westernlandschap met zijn prachtige rode rotsen in alle vormen en maten, zien we de blauw en roze gekleurde rotsen opdoemen. Het contrast is geweldig. We lopen hier zeker anderhalf uur rond, klauteren over de rotsen, maken ontelbare foto’s en genieten van dit hoogtepunt van onze reis. Helemaal blij zijn we wanneer we de geocache die verstopt is tussen de verder op het terrein gelegen blauwe en roze rotsen vinden. Nummer twee van de reis.
De zon gaat bijna onder wanneer we onze accommodatie voor de komende nacht bereiken. Op het dakterras kunnen we, onder het genot van een Marokkaanse thee, nog net genieten van een blik op de rotsformatie die op een leeuwenkop lijkt. ’s Avonds eten we opnieuw een specialiteit, de specialiteit van het huis: couscous met kip en amandelsaus. Morgen gaat de reis langzaam weer richting noorden. We hebben een overnachting geboekt bij Tulip Inn Oasis, een accommodatie dichtbij het strand en het toeristengebied van Agadir. Agadir, dé badplaats van het land, schijnt het Salou van Marokko te zijn. Dat willen we (voor één middag en avond) dan wel even met eigen ogen zien.
