Drie dagen op blote voeten
Na een dag relaxen in en om Khao Lak rijdt om half 7 het minibusje van Andaman Snorkel Safari voor. Onze 4-daagse tocht naar de Similan en Surineilanden gaat beginnen. Een klein uur later gaan we met z’n 17-en aan boord: 10 snorkelaars, een tourleider, de kapitein van de boot, 2 kokkinnen, 2 bootsjongens en de Duitse eigenaar van Andaman Snorkel Safari. De boot biedt ruimte voor 18 toeristen, met slechts 10 aan boord hebben we dus alle ruimte. Het is een gezellige club mensen: een Duits stel van halverwege de 50, twee Duitse vriendinnen rond de 30, een Italiaans gepensioneerd echtpaar en een 61-jarige Amerikaanse vader met zijn Amerikaanse-Japanse zoon van 11 jaar oud. We zijn blij met dit gezelschap: natuurliefhebbers die genieten van deze bootsafari en gelukkig geen feestgangers die de hele dag bier drinken en tot in de late uurtjes lawaai maken. Voor we aan boord gaan, moeten we onze schoenen/slippers afgeven. Vier dagen later zullen we ze bij aankomst weer terug krijgen. De komende dagen gaan we blootsvoets door het leven. Een ervaring op zich. Ik geloof dat ik nog nooit ook maar één dag niets aan mijn voeten heb gehad. Dan gaan we op weg. Het is inmiddels donker wanneer het anker wordt gelicht en we koers zetten naar de Similan eilanden. De komende dagen bestaan onze dagen uit niet veel meer dan opstaan, snorkelen, eten, relaxen, drinken, slapen en nog meer snorkelen. Eten en drinken zijn inclusief, alleen voor alcohol moet betaald worden. Op de achtergrond speelt, heel toepasselijk reggaemuziek. Ralph, de Duitse eigenaar van het snorkelbedrijf, vertelt ons dat de prinses van Thailand heeft besloten om precies deze dagen ook de Similan en Surineilanden te bezoeken om te duiken, dat betekent dat we onze tour dus wellicht af en toe iets moeten omgooien, want uiteraard mag niemand binnen een cirkel van 10 km bij de prinses in de buurt komen. We laten het maar op ons afkomen, we zijn hier nog nooit geweest en weten dus ook niet wat we missen wanneer we bepaalde plekken niet zien.
Onze kamer aan boord bestaat uit niet veel meer dan een stapelbed en een klein hoekkastje, al doet die naam het waarschijnlijk te veel eer aan. De kamer is niet veel groter dan 6m2, maar is wel van alle gemakken voorzien zoals een ventilator, een raam en airconditioning. Aan boord zijn vier toiletten die tevens dienst doen als “douche”. De dagen daarna doen we de mooiste plekken aan. We zien onbewoonde eilanden met spierwit strand, koraalriffen met vissen in de prachtigste kleuren, lopen in de mangrove tussen de rifhaaien die om onze voeten zwemmen en zien een groep van zo’n 100 dolfijnen vlakbij onze boot hun kunsten vertonen. Het eten aan boord is geweldig. Elke ochtend is er om 7.30 uur ontbijt, om 13.00 uur wordt de lunch geserveerd en om 19.00 uur het avondeten. Erg bijzonder hoe het twee Thaise vrouwen lukt om in een keuken van misschien 10m2 elke dag weer zulk heerlijk eten te maken. Ze koken 6 keer per dag, 3 keer voor ons en 3 keer voor het personeel. Dagelijks maken we 4 tot 5 snorkeltochten van gemiddeld 45 minuten tot een uur. Tussen de snorkeltochten door genieten we op het zonnedek, met op de achtergrond de muziek van Bob Marley, van de belevenissen van de dag.
De dagen vliegen om en dan is het zomaar alweer 25 maart en meren we rond 15.30 uur aan in de haven. Zodra we de boot afkomen, zien we daar keurig onze schoenen liggen. Die hebben we niet gemist. Eigenlijk heerlijk zo een paar dagen niets aan je voeten. Er staat een minbus voor ons klaar die ons naar Khao Lak brengt. Daar nemen we afscheid van de groep en reizen wij, in nog eens 2,5 uur, door naar Ao Nang (Krabi). Het is al donker als daar daar aankomen. We checken in bij het Ibis Hotel dat nog geen half jaar oud is. We hebben een prachtige kamer met balkon en uitzicht op een “Klif”. We zetten onze backpacks op onze kamer en gaan dan snel iets eten. Het is inmiddels na achten en we hebben enorme trek. In Ao Nang aan restaurantjes gelukkig geen gebrek en aan snel vinden we een heus Thais lokaal restaurantje waar we genieten van onze “mixed fruitshakes” en Penang curry. Dan gaan we terug naar het hotel om ons, voor de eerste keer sinds drie dagen, eens behoorlijk te douchen. Niet lang daarna vallen we al snel in slaap. We zijn best moe van drie dagen snorkelen. We hebben genoten van de bijzondere boottocht en hebben er weer een mooie herinnering bij.
