Slenteren in Ao Nang
Inmiddels zijn we alweer twee weken op reis. We hebben alweer veel gezien en gedaan, toch hebben we het gevoel dat we nog maar net uit Nederland vertrokken zijn. De tijd vliegt. We gaan de laatste week alweer in. Super leuk al jullie reacties op onze verhalen! Fijn dat jullie ze nog steeds met plezier lezen. Gisteravond zijn we in Ao Nang/Krabi aangekomen. We zitten weer in een prachtig hotel vlakbij het centrum. We doen het vandaag rustig aan. We hebben zogenaamde flipperspierpijn, 3 dagen snorkelen (en flipperen) zijn we dan natuurlijk ook niet gewend. De ochtend brengen we aan het zwembad door, rond half een gaan we op pad om Ao Nang te verkennen. De temperatuur is dan inmiddels alweer opgelopen tot zo’n 35 graden. Gelukkig staat er vandaag een lekker briesje. Ao Nang is een aaneenschakeling van kilometers aan restaurantjes, winkeltjes, supermarkten, fruitstalletjes en massagesalon. Een verse fruitshake is nooit ver zoeken. Elke dag zijn ze weer anders. De lekkerste vinden wij de shakes met in ieder geval watermeloen en mango erin.
We lopen langs de vele Souvenirshops, lopen bij een aantal naar binnen en stoppen even bij een koffietent met uitzicht op zee. Hier drinken we de beste koffie die we tot nu toe hebben gedronken. We lopen verder langs het strand en gaan op zoek naar een cache die hier te vinden moet zijn. Vlak voor een massageshop geeft ons navigatieapparaat aan dat we het nulpunt bereikt hebben. De vriendelijke dames van de massagesalon staan ons al hoopvol aan te kijken. Wanneer we van een richel boven de deur een trommeltje vandaan halen, snappen ze dat we niet komen voor een massage maar voor een geocache. We lopen dezelfde route terug, maar dan via de andere kant van de weg, en lopen tegen een tentje aan waar “fried ice” verkocht wordt. Dat wekt onze nieuwgierigheid, hoezo fried? Het tentje verkoopt 27 soorten “fried ice” en we kiezen voor de monkey banana. Ons ijs wordt ter plekke gemaakt. In een blender worden melk en banaan tot een geheel gemixt. De vloeistof wordt vervolgens op een ronde plaat gegoten. We zien hoe de vloeistof langzaam verandert in ijs. Dan worden er nog chocoladestukjes en noten aan toegevoegd en wordt het ijs een aantal keren omgedraaid. Tenslotte wordt het ijs in een bakje gedaan en voila daar is onze monkey banana. Na een paar uur slenteren hebben we genoeg gezien van Ao Nang, we zoeken een barretje op voor een heerlijk koud Chang biertje. De avond brengen we door met ons boek op het balkon waar we een prachtig uitzicht hebben op het verlichte zwembad en het daarachter gelegen klif. Aan de hemel fonkelen honderden sterren, het is een mooie heldere avond. Op de achtergrond horen we de muziek vanuit de lobby. Ook deze dag is weer omgevlogen. En dan zijn er ineens nog maar 7 dagen over van onze reis naar Zuid-Thailand.
