Galle

Wakker worden met zeegeluid op de achtergrond is niet verkeerd. Om kwart over 7 staan we op, pakken de spullen bij elkaar en gaan weer op pad. Het ontbijt slaan we dit keer over. We willen een vroege bus pakken, zodat we kunnen zitten. Met twee rugzakken staan in een overvolle bus is namelijk geen pretje. We kopen nog wat ontbijtcrackers bij een stalletje vlakbij de bushalte en om 8 uur pakken we de bus richting Matara. Zoals gehoopt, is het nog rustig in de bus en is er plaats voor ons en onze rugzakken. Om 9 uur komen we in Matara aan en pakken we de volgende bus, die richting Galle. Ook in deze bus is er gelukkig weer zitplek voor ons. Hoe later het wordt, hoe drukker ook in de bus. Rond half 10 is het zo druk in de bus dat we met onze grote rugzakken op schoot zitten (bagageplek hebben de bussen niet) en dat de bus niet alleen vol zit, maar ook volstaat. De bus is een geweldig en goedkoop vervoermiddel. Voor nog geen euro zit je 3 uren in de bus. Wel zijn de bussen altijd overvol en daardoor erg warm. In de lokale bussen is altijd wel wat te beleven, de drukte en warmte nemen we dan ook voor lief.

Rond 10 uur komen we in Galle aan. We nemen een tuktuk naar ons hotel: het Jetwing Lighthouse hotel .De tuktukchauffeur is onder de indruk dat hij ons daar moet afzetten. We zijn dus benieuwd. De binnenkomst is al geweldig. Een heel bataljon manschappen van staal uit de tijd van de VOC leidt ons omhoog langs de wenteltrap naar de receptie. De ontvangst is met een verkoelend doekje en een heerlijk koel drankje. We gaan ons nog wat in ons hoofd halen. Het uitzicht vanaf het terras waarop we ons drankje drinken is geweldig. We kijken over de zee uit en zien in de verte het fort van Galle liggen. In de zee schijnen veel walvissen en dolfijnen voor te komen. Wellicht zien we er deze dagen nog wat. We worden naar onze kamer begeleid en kijken onze ogen uit. Het hotel is echt super de luxe, van de lantaarns in de gangen tot aan de zwembaden toe. Het hotel heeft twee zwembaden, waarvan een vlak aan zee. Ook heeft het hotel meerdere restaurants.

Onze kamer is helemaal geweldig. We doen of we het doodnormaal vinden tegenover onze vriendelijke begeleidster, maar wanneer we de deur dichtdoen, moeten we toch wel even heel hard lachen. Het is een suite met een badkamer om “U” tegen te zeggen. De bediening van licht, airco en alle andersoortige apparaten werkt op een electronisch kastje. In de kast hangen badjassen, liggen badslippers enstaan een strijkplan en strijkijser. Bovendien heeft niet alleen het bad handdoeken in overvloed, maar ook de aparte douche. Dit is zonder twijfel het meest luxe hotel waar we ooit in hebben verbleven (en we hebben al heel wat hotels gezien). De kamers kosten normaal 300 euro per kamer per nacht, maar omdat we het hotel last-minute, oftewel gisteravond, hebben geboekt konden we het voor een stuk minder krijgen. Een mooi hotel in ieder geval om onze vakantie in af te sluiten.

Omdat we vroeg zijn aangekomen, hebben we de hele middag nog. Na twee relaxdagen hebben we nu dan ook wel weer zin in iets actiefs. In de middag besluiten we dan ook het fort van Galle te bezoeken. We lopen de 3km naar Galle via het strand. Galle is een tijd lang in handen van de Nederlanders geweest. In het oude gedeelte van Galle, waar het fort te vinden is, zijn dan ook nog veel Nederlandse invloeden te vinden. Niet alleen de straten hebben Nederlandse namen, zoals Leybaan, maar ook staat er een Nederlandse Hervormde kerk en zijn de huizen in Nederlandse stijl gebouwd. Aangezien we vanochtend het ontbijt hebben overgeslagen, besluiten we eerst te gaan lunchen. En waar kunnen we dat beter doen dan bij het Royal Dutch Cafe. Een cafe mag jet het eigenlijk niet noemen. Het zijn drie tafels op een veranda voor een souvenirwinkel. Wel zit het er erg leuk. Dirk bestelt een eggcurry en Annique gaat voor een Sri Lankaanse rotti (soort pannekoek) met banaan en honing. De eigenaar vertelt ons trots dat het pand al sinds de 17e eeuw in het bezit van zijn familie is. Ook laat hij ons een fotoalbum zien met foto’s van de tijd na de tsunami.

Na de lunch lopen we over de muren van het fort en lopen we door de straatjes van het fort. Souvenirs hebben we tot nu toe nauwelijks gezien. Omdat we toch een aandenken willen aan Sri Lanka kopen we op de valreep een theeblikje met Sri Lankaanse thee. Dit om bij de verzameling souvenirs te zetten die we uit andere landen hebben meegenomen. Verder vinden we echter niets leuks (sorry iedereen die vol verwachting op een souvenir uit Sri Lanka hoopte). In tegenstelling tot andere landen hebben we in Sri Lanka nauwelijks souvenirs gezien (of misschien hebben we gewoon niet goed genoeg gezocht en zijn we souvenirmoe). Na alle straatjes een aantal malen te zijn doorgelopen, nemen we een tuktuk terug naar ons hotel. Dirk neemt nog even een verfrissende duik in het geweldige zwembad dat vlak voor ons balkon ligt en Annique gaat verder in haar derde boek. Voor vanavond moeten we ons opdirken. Korte mouwen zijn in het restaurant namelijk niet toegestaan 🙂