De prachtige meren van Jasper
Vandaag wilden we het een beetje rustig aan doen na de lange en indrukwekkende dag van gisteren. Uiteraard zou rustig aan doen voor ons een illusie blijken, want dat kunnen we nu eenmaal niet…maar het begon goed met uitslapen tot half 9. Toen we rond die tijd echter uit het raam keken en zagen dat het buiten wel erg mooi weer was, werkten we snel het ontbijt naar binnen, deden de afwas en vertrokken richting Jasper. Uiteraard weer richting Informatiecentrum, want daar konden we met de folders in de hand bepalen wat we die dag gingen doen. De afgelopen dagen hadden we op de campings geen Wifi getroffen, we wilden dus eerst naar een plek waar ze Wifi hadden en we een kop koffie konden drinken. Jullie zitten immers met smart op onze verslagen te wachten 🙂
Bij het Informatiecentrum raadden ze ons het Paris Cafe of het station aan. Het Paris Cafe konden we niet vinden, het station had geen internet. Dan maar de verschillende cafe’s en fastfoodrestaurants van jasper af. Het kostte ons 45 minuten en 2 rondes door Jasper lopen, maar uiteindelijk vonden we een wasserette met koffiecounter waar we gebruik konden maken van Wifi.
Thuis hadden we in en rond Jasper enkele caches gedownload. Na een uur in de wasserette te hebben doorgebracht, gingen we dan ook op zoek naar een van de caches in Jasper. De locatie hadden we snel gevonden, de cache iets minder snel. Ze zijn ook niet allemaal zo makkelijk. Na honderden keien te hebben omgedraaid vonden we de cache als een magnetische schroef aan een bankje bevestigd. De handen waren open, maar wat maakt het uit: we hadden weer een cache gevonden!
De zon scheen inmiddels volop en de vestjes konden uit. We gingen op weg naar Pyramid Lake. Op weg naar Pyramid Lake kwamen we eerst langs Patricia Lake, een fantastisch blauw meer met erg mooie weerspiegelingen van de bergen die Dirk gelijk aan zijn collega Patricia deden denken (of was dit het bordje waarop Lake Patricia geschreven stond?). Een foto dus maar voor Patricia gemaakt. Bij Pyramid Lake zochten we eerst het restaurant op om iets te eten. Af en toe is het ook wel eens lekker niet je eigen brood te smeren en “buiten de deur” te lunchen. Het is immers vakantie. Het restaurant had ook Wifi. Dit bracht Dirk op het geweldige idee om zoveel mogelijk caches in de buurt te downloaden en een cachemiddag langs de vele bezienswaardigheden rondom Jasper te houden. Ook kon hier de foto aan Patricia worden verstuurd.
Na de lunch volgden we de trail naar Pyramid Island, een eilandje midden in Lake Pyramid. Zeker een van de hoogtepunten van de dag. De omgeving en de uitzichten vanaf het eilandje waren geweldig.
Na het bezoek aan Pyramid Island wandelden we terug naar de camper en reden we terug naar Jasper. We parkeerden de camper en volgden een route die ons langs zeker 5 caches bracht. De derde cache leidde ons naar een bankje naast een container vlakbij een Fire Hall. De cache vonden we bevestigd aan de zijkant van het bankje, ook weer met een magneetje. Zittend op het bankje zagen we een man die wel erg geheimzinnig om zich heen keek. In zijn hand hield hij een gps-apparaat. We zagen dat hij naar ons keek en weer snel wegkeek. O jee, een collega-cacher! We spraken de man aan en zeiden dat hij erg warm was. Hij lachte en begreep dat wij ook cachers waren. De man stelde zich aan ons voor als Max. Hij kwam uit Australië. Toch leuk om iemand van de andere kant van de wereld tegen te komen die ook aan geocaching doet. Maar goed, we hadden geen tijd te verliezen: op naar de volgende cache!
Na de caches in Jasper gevonden te hebben, deden we nog wat boodschappen en toen op naar de volgende bezienswaardigheid: Maligne Canyon. Ook hier was een prachtig uitzichtspunt en jawel: ook hier vonden we nog een cache. Dit keer in een boom. Na op de terugweg nog een bezoek te hebben gebracht aan Lake Edith en Lake Annette en nog een cache te hebben gevonden aan de Highway en een vergeten cache in Jasper te hebben opgepikt, reden we naar onze laatste cachebestemming van vandaag: Old Fort Point aan de Athabasca River. Op weg naar deze cache zagen we zowaar een wolf vlak voor ons de Highway oversteken. Snel dus de camper aan de kant en de wolf op de foto gezet. Ja, je bent toerist of je bent het niet natuurlijk. Bij Old Fort Point aangekomen, moesten we -om de cache te bereiken- een houten trap van zo’n 50 treden omhoog. Daar wachtte ons opnieuw een geweldig uitzicht. Dat is ook wat we zo leuk vinden aan dat cachen: je komt op plekken waar je anders niet zou komen en die echt prachtig zijn. Ook onze 9e cache van vandaag wisten we te vinden. Je kunt dus trots op ons zijn, Sarah 🙂
Inmiddels liep het toen al tegen 8 uur in de avond. We hadden de dag echt helemaal benut. Het was dan ook echt geweldig weer: de hele dag zon en 22 graden. Heerlijk! We reden naar de camping waar we ook vannacht hadden verbleven en zochten ons plekje op. Na 9 uur konden we dan eindelijk aan het avondeten beginnen. Nu nog even lekker zitten en dan op naar de volgende dag. Als het goed is, morgen een camping met internet…
