Pittoreske plaatsjes

Vanochtend gaat wederom 7:30 uur de wekker. Annique is iets eerder wakker en staat al op. Als ik de kamer in kom zit ze op de laptop foto’s uit te zoeken. Na het ontbijt rijden we richting Snaelfellness, een nationaal park dat op een schiereiland in het westen van IJsland ligt. De eerste stop is op een dik uur rijden bij het plaatsje Bodir. Nou ja, plaatsje. Een hotel en een kerk en om precies te zijn een zwart kerkje. Vanaf het kerkje, waar we ook nog even een geocache meepikken, maken we een mooie wandeling door lavavelden langs de kust. Uiteindelijk komen we bij een plek die Frambodir heet. Hier liggen allemaal lavaformaties aan het water. Het ziet er allemaal indrukwekkend uit.

Teruggekomen bij de auto eten we staand (geen picknicktafels te bekennen) onze meegebrachte boterhammen op. Een stuk verderop -we rijden langs de zuidelijke kust van het schiereiland- komen we langs de pittoreske vissersplaatsjes Arnarstapi en Hellnar. Hier lopen we wat rond en maken wat foto’s (of moet ik zeggen: maken Jaap en Annique heel veel foto’s?). We vervolgen onze weg en zien op een gegeven moment aan de kust een prachtige rotsformatie. We kunnen het niet nalaten om deze rotsen te fotograferen. Ze blijken ook nog een naam te hebben: Thufubjarg. Er blijkt een cache op 2 km afstand van de rotsen te liggen. Hier is tevens een vuurtoren en een oud farmhouse. De cache is snel gevonden en gelogd. Het uitzicht op de rotsformaties is vanaf deze plek zelfs nog mooier. We stappen weer in de auto en volgen de kust richting een aantal vissershaventjes waar Jaap vroeger is geweest met de boot om vis op te halen. Rif, Olafsvik en Grundarfjordur komen Jaap nog lichtelijk bekend voor. Helaas is het een beetje beginnen te regenen en waait het hier tevens enorm waardoor we niet heel lang buiten de auto willen blijven. Gezien de tijd besluiten we maar weer richting ons huisje te rijden.

We komen rond 5 uur weer “thuis” en lezen onder het genot van een bakje koffie/thee nog wat in onze e-readers. Mmijn boek schiet niet echt op aangezien ik pas op de helft ben bij pagina 550…. maar Ken Follet blijft toch wel een van mijn favoreite schrijvers. Annique is “Het Familieportret” aan het lezen van Jenna Blum. Na het eten wordt het reisverslag nog even in elkaar geflansd en strakjes probeer ik nog even iemand zo gek te krijgen met me in de hotpot te gaan. Het regent namelijk pijpestelen. Vanavond zullen we verder waarschijnlijk nog wel 1 of 2 potjes klaverjassen. Ik ben benieuwd wie na de vakantie me de hoofdprijs naar Nederland vliegt. Ik schat de kans dat wij hem winnen vrij groot in (toch zeker wel 50%).