Vulkanen en Hot Springs
Vandaag slapen we enigszins een beetje uit. Rond 8 uur zitten we bij het zwembad te ontbijten. Het is smoordruk vanwege het holiday weekend en er zijn zelfs al tientallen kinderen aan het zwemmen. Na het heerlijke ontbijt lopen we richting station om daar een mini-busje, oftewel Angkot, te nemen naar Lembang. Van Lembang moeten we dan vervolgens een angkot nemen naar de ingang van Tangkuban Prahu, de vulkaan die we vandaag willen gaan bekijken. Volgens enkele reisverslagen die we hebben gelezen, zou dit een aardige onderneming zijn per openbaar vervoer. Die uitdaging willen we wel aangaan. In de angkot naar Lembang ontmoeten we al gelijk twee vrouwen die voor ons met de chauffeur onderhandelen over de prijs, oftewel: we gaan voor lokale prijzen en niet voor de toeristenprijzen. Met behulp van deze twee aardige dames blijken lokale prijzen geen probleem. Een van de vrouwen moet er ook in Lembang uit. Zij biedt ons aan ons te helpen bij het onderhandelen voor de tweede angkot, die naar de ingang van het park. zij moet hierover nog wel even stevig in discussie, maar uiteindelijk mogen we samen voor 2,50 euro mee. Al met al wordt het een trip van anderhalf uur.
En dan zijn we er nog niet. Vanaf de ingang van het park is het ook nog eens zo’n 5 km omhoog. De chauffeurs vragen veel te veel. Het is nog geen 5 euro in totaal, maar uit principe besluiten we dit niet te doen. We lopen omhoog en verwachten dat we dan wel snel zullen worden opgepikt door een angkot. Omdat die dan toch al omhoog moet, zal de prijs vast lager zijn. Het loopt anders. Al snel wordt er gestopt. Echter niet door een angkot, maar door een auto die ons wel voor niets mee wil nemen naar de top. In de auto zitten 5 geweldig aardige broers die in Jakarta wonen en in Bandung genieten van hun weekend. Ze spreken nauwelijks Engels en wij geen Indonesisch, maar we komen er prima uit. Een geweldig leuke ervaring. De vulkaan is prachtig. Iedereen wil met ons op de foto. Het blijft raar. Vooral Dirk is in trek met zijn 1.95 meter en blonde koppie. Hij torent ver boven al die Indonesiërs uit, een lachwekkend gezicht. We lopen langs de kraterrand naar een tweede krater. Hier is het een stuk rustiger. We hebben deze krater bijna helemaal voor onszelf. Rond half 1 wordt het zo mistig dat de vulkaan niet meer te zien is. Dit voorspelde de Lonely Planet ons al. We waren dan ook mooi op tijd. We lopen weer naar beneden en na een kilometer of twee worden we weer opgepikt door een angkot die ons voor een vriendelijk prijsje naar de hot springs in Ciater wil brengen.
De hot springs liggen in een prachtige omgeving, midden tussen de theeplantages. Ook dit is weer enorm leuk om mee te maken. De hot springs is één groot amusementpark met verschillende zwembaden van zo’n 38-45 graden. Erg leuk om te zien hoe de Indonesiërs hier hun vrije tijd doorbrengen. Om 3 uur leggen we de weg terug af naar Bandung. We vinden een angkot die ons, zonder overstap in Lembang, gelijk naar Bandung wil brengen. De rit duurt opnieuw 2 uren. De prijs weten we inmiddels, dus daar valt (helaas voor de chauffeur) niet over te onderhandelen. Al probeert deze dat uiteraard toch even.
’s Avonds zoeken we een gezellig tentje in Bandung op. We eten en drinken hier iets. Om 20.45 uur gaan we dan opnieuw naar de bioscoop. Ze herkennen ons daar al. Hoe kan het ook anders. Toeristen zijn we nog nauwelijks tegen gekomen. We gaan naar de film The hunting games, opnieuw een aanrader. Morgen nemen we om 7 uur de trein naar Yogyakarta, een rit van 7 uren. Vroeg op dus.
