De medina van Fez

We zitten vanochtend om half 7 rechtop in bed. We blijken een kamer te hebben onder een van de vele luidsprekers die Fez rijk is. Het klinkt dan ook alsof het ochtendgebed in onze kamer wordt gehouden. Gelukkig laat de muezzin ons na 5 minuten Allah aanroepen weer rustig slapen. Vandaag gaan we de stad beter verkennen. We hebben een route uitgestippeld langs een aantal bezienswaardigheden. We beginnen bij de leerlooierijen: De werkplaatsen waar het leer wordt geprepareerd en in verfbaden wordt geverfd. Vandaag zijn de baden gevuld met rode en bruine verf. Er hangt een penetrante geur. We krijgen een rondleiding van een medewerker van een van de leershops. Elke dag zijn de baden gevuld met een andere kleur. Ook vertelt hij dat er zo’n 300 families werken bij de coöperatie van de leerlooierij. Het is een prachtig gezicht! Na een kleine fooi leidt de medewerker van de leershop ons naar een andere shop: een met kruiden en smeersels. Ook hier krijgen we een rondleiding. Daarna volgen we onze weg door de soukhs naar een van de vele moskees die Fez rijk is. Er is één moskee die ook geopend is voor niet-moslims. Hier nemen we een kijkje. De moskee is van boven tot onder versierd met mozaïeken, ornamenten, hout en tegeltjes. Een mooi gezicht. Na een uur lopen door de wirwar van straatjes in de medina van Fez zijn de voeten aan een rustpauze toe. We eten iets in een restaurant aan de rand van de medina. Het slenteren door de souk is vermoeiend. De straatjes zijn nauw, de lokale bevolking wil van alle kanten passeren, met of zonder ezel of kar. En uiteraard wil iedereen ons wat verkopen.

We vinden Fez een hectische bedoening en zijn blij even tot rust te kunnen komen in het restaurant. We bestellen een vegetarische tajine en een couscous. Aan beide zit helaas weinig smaak. We besluiten via de grote weg terug te lopen naar onze riad. We hebben genoeg straatjes en koopmannen gezien voor één dag. De terrassen zijn gevuld met Marokkaanse mannen en een verdwaalde toerist. Marokkaanse vrouwen zie je er niet. Als vrouw in Marokko voel je je hier niet direct welkom. De meeste mannen willen je wel nakijken, maar niet tegen je praten. Zo vroeg ik vanochtend de weg aan een Marokkaanse man. Hij maakte een gebaar dat hij mij geen antwoord wilde geven. Wanner Dirk dezelfde vraag zou hebben gesteld, zou hij respectvol in de juiste richting gewezen zijn. In de straten klinkt ook alleen het geroep van “monsieur”, mij zullen ze geen “madame” toeroepen om hun waren te verkopen. De tegenstelling is hier groot. Er zijn uiteraard ook meer moderne mannen die juist wel een praatje willen maken en enthousiast vertellen over hun familie in Nederland. Maar ja, pik ze er maar eens tussen uit. Anderhalve dag Fez is voor ons in ieder geval voldoende. Het is mooi de middeleeuws aandoende straten van de medina te hebben gezien, die is echt bijzonder. Maar toch zijn we ook wel weer blij morgen uit deze hectiek te kunnen vluchten naar de natuur en woestijn in het zuiden van Marokko. Morgen rijden we naar Midelt waar we een tussenstop maken in Aguelmous alvorens de dag erna door te rijden naar de woestijn bij Merzouga.