Per kameel door Marokko

Bedankt voor al jullie leuke reacties! We vinden het geweldig leuk dat jullie weer met ons mee reizen!

Vanochtend slapen we uit. Onze excursie per kameel door de woestijn staat pas voor laat in de middag gepland. We ontbijten om half 10 en zoeken dan een ligbed uit bij het zwembad. We proberen nog ons verhaal van gisteren te uploaden, maar helaas geen wifi hier in de woestijn. Voor het verhaal van gisteren dan ook onder aan dit verhaal even klikken op “verhaal vorige dag”. De rest van de dag lezen we wat, nemen een duik in het zwembad en lunchen met een lekkere Marokkaanse salade. Wel heel veel muggen hier in de woestijn. Ze zwermen bij bosjes om ons heen. Ze negeren is lastig…gelukkig steken ze niet. Om 5 uur is het zover: 5 kamelen staan te wachten. Samen met een Frans stel en hun 10-jarige kleinzoon bestijgen we elk één van de kamelen. Dirk doopt zijn kameel Ferrari naar zijn zonnebril, ik houd het bij Arabella. Het is even wennen het rijden op een kameel. De beugel om ons aan vast te houden, zit net iets te ver naar voren en dus zoeken we zo goed en zo kwaad als het gaat onze balans op de kameel, zodat we ons zo weinig mogelijk hoeven vast te houden. De rit door de woestijn is prachtig. Hoe verder de zon zakt, hoe roder de duinen worden. Na een uur rijden, maken we een stop midden in de woestijn. Nog even en de zon gaat onder. We beklimmen een duin om de zonsondergang zo goed mogelijk te kunnen zien en gaan zitten in het zand. Om ons heen zien we niets anders dan rode zandduinen. Zodra de zon onder is, rijden we verder. Het kamp is niet ver meer. Net voor donker komen we aan.

We worden verwelkomd met Marokkaanse thee en nootjes. Het kamp ziet er sfeervol uit. Het is volledig bekleed met doeken. Achter een van de doeken bevindt zich het toilet. Per stel/familie is er een eigen tent met een matras en warme dekens. In het midden van het kamp bevinden zich kussens om op te zitten en twee tafels. Een half uur na donker arriveren nog 7 mensen. Men had hen vergeten mee te nemen. De 7 hebben daarom een heel stuk in het donker afgelegd en de zonsondergang vanaf de kameel moeten bekijken. Ze kunnen er gelukkig om lachen. Het diner bestaat uit soep, tajine en fruit na. Een lekkere maaltijd. Dan zoekt iedereen zijn tent op. Als enigen van de 12 besluiten wij buiten te gaan slapen. We slepen lakens, dekens en kussen naar buiten en maken ons bed op op de matrassen buiten. De sterrenhemel is onbeschrijflijk mooi. We zien tientallen vallende sterren en kunnen de melkweg gemakkelijk zien. De temperatuur daalt snel en we zijn blij met de warme dekens.

Rond half 7 worden we wakker. We staan op en beklimmen opnieuw een zandduin, dit keer om de zonsopgang te zien. Daarna staat het ontbijt voor ons klaar. Om kwart over 8 is het tijd voor de terugtocht. De spieren doen nog pijn van de rit van gisteren. We zijn dan ook blij wanneer we om half 10 de accommodatie bereiken. We checken uit en zoeken onze auto weer op voor de 4 uur lange reis naar Boumalne, een plaatsje midden in de Dadesvallei. Het eerste deel gaat met name langs vlakke landschappen en door dorpjes. Het laatste deel, van Tinghir naar Boumalne is prachtig. We rijden langs talrijke kasbahs. Aan de ene kant zien we het Atlasgebergte, aan de andere kant het Jbel Sarhro gebergte. De kleuren zijn prachtig. Net als ons hotel, ook een kasbah: Kasbah Tizzarouine. We blijven hier twee nachten. We krijgen de keuze tussen twee kamers, wat een luxe. De ene is een grotkamer, een typisch Berberonderkomen. De tweede een ruime kamer met een sofa en grote badkamer, Na beide te hebben gezien, kiezen we voor de meest ruime van de twee. Het uitzicht vanuit het hotel over de Dadesvallei is adembenemend mooi met palmen en kasbahs aan weerszijden van een (nagenoeg droge) rivier. Ook deze kasbah heeft een zwembad, al zijn we daar snel weer uit. Het water is niet meer dan 15/16 graden. Morgen gaan we de omgeving verkennen.