Wat doet die geit in de boom?

Dag 14 alweer van onze autorondreis door Marokko. De kilometerteller van de auto staat sinds gisteren op 2000 gereden kilometers. Vandaag komen daar nog eens 350 km bij. Een lange reisdag vandaag. Na een overheerlijk ontbijt en uitgezwaaid door de medewerkers van La Petite Kasbah vertrekken we dan ook vroeg. Om kwart voor 9 zitten de eerste kilometers er alweer op. We rijden richting het zuidwesten van Marokko. Het is nog rustig op straat. Voor 9 uur en tussen 12.00 uur en 16.00 uur, wanneer de dag op zijn heetst is, vind je nauwelijks mensen op straat. Vanaf 16.00 uur komen dorpen en steden tot leven, openen de marktkoopmannen hun kramen in de souks en zoeken Marokkaanse mannen de terrassen op. Tot die tijd houden de meeste mensen zich in de koelte van hun huis of de schaduw van een boom schuil. Voor het eerst deze reis is het weer wisselvallig. Donkere wolken pakken zich samen boven het Atlasgebergte. We zien dat daar regen, wellicht zelfs sneeuw, valt. Ook wij pakken een paar druppels mee van de regenbui. De eerste druppels sinds we in Marokko zijn.

In Taliouine, de safraanstad van Afrika, stoppen we bij een coöperatie waar men ons iets kan vertellen over de productie van safraan, de duurste specerij ter wereld. Safraan wordt gewonnen uit de rode meeldraden van de paarse krokus, die alleen groeit boven de 1200 meter. Een gram saffraan kost hier ruim 3 euro. Uiteraard nemen we een potje mee.

Het weer wordt steeds onstuimiger, het begint harder te waaien en een zandstorm onttrekt de bergen in een bruine mist aan ons zicht. Fietsers en motorrijders zonder vizier proberen zich zo goed en zo kwaad als het gaat te beschermen tegen het opwaaiende woestijnzand. Dan schijnt ineens weer de zon. Langs de weg zien we een bijzonder tafereel: geiten in toppen van bomen. De geiten in dit land zijn dol op de Argannoten die groeien in de Arganbomen die in dit gebied groeien. Zo dol dat ze zelfs in de bomen klimmen om de noten te pakken te krijgen. Nooit geweten dat geiten überhaupt in bomen kunnen klimmen!

Het is 16.00 uur wanneer we Taroudant binnen rijden. Vanwege de zandstorm, die ook deze stad heeft aangedaan, helaas geen mooi zicht op het hoge Atlasgebergte dat op de foto’s en ansichtkaarten zo’n mooi beeld geeft van de stad. De kilometerteller geeft 2363 kilometer aan wanneer we bij onze accommodatie aankomen. Opnieuw een prachtige riad met zwembad, dat we snel na aankomst opzoeken. Morgen een rustige dag: geen plannen, maar voor de verandering eens zien wat de dag ons brengt.