Countrydorp Meritt

Wanneer we vanochtend rond 8 uur wakker worden, kijken we uiteraard eerst uit het raam. Ja, hoor: daar is de zon weer. De lucht is strakblauw. De vestjes kunnen vandaag vast weer snel uit. We ontbijten, wassen af en vertrekken dan richting Merritt. We nemen de route over de Highway 5A: een pittoreske weg door valleien en langs verschillende meren. We hebben weer wat caches uitgezocht die langs deze weg te vinden zijn en die we op weg naar Merritt willen proberen te vinden. De route is prachtig. De zon schijnt volop en het is lekker rustig op de weg. Het is een kleine 100km naar Merritt waar we -inclusief stops voor koffie, caches en een vogelobservatiepunt- al met al ongeveer 2,5 uur over doen.

Rond kwart over 12 komen we aan in Merritt. We zoeken, zoals gebruikelijk, eerst weer het Informatiecentrum op. Hier laten we ons informeren over de bezienswaardigheden in Merritt, leuke wandelingen om te doen en de in de buurt gelegen campings. We besluiten te beginnen met een uitgezette wandeling van 3,5km door Merritt. Beide hebben we het gevoel op een filmset beland te zijn. Merritt is een echt countrydorp met winkels, hotels en restaurants die eruit zien alsof ze in een Wild Westfilm thuishoren. Merritt staat bekend om de countrymuziek en de vele countryartiesten die in Merritt optreden. Zo is er een “Walk of the Stars”: een hondertal handafdrukken verwerkt in bronzen sterren en vele muurschilderingen, beide voorzien van de handtekeningen van Country Muziekartiesten die in Merritt hebben opgetreden. Zo vind je hier ook een ster van Johnny Cash en Leann Rimes. We kijken onze ogen uit.

We vervolgen onze wandeling door het dorp langs enkele kerkjes, een rivier en langs enkele caches en komen rond half 3 terug bij het parkeerterrein waar we de camper hebben neergezet. We doen wat boodschappen en rijden dan naar een volgende parkeerplek aan de rand van het dorp waar we een tweede wandeling willen gaan maken. De tweede wandeling is een wandeling van 3km naar een viewpoint dat ons een mooi uitzicht over Merritt belooft. De heenweg gaat uiteraard bergop. Na zo’n 20 minuten bereiken we de top. Het uitzicht is daadwerkelijk prachtig, zeker met dit weer.

Dirk constateert dat er zich zelfs op deze hoogte een cache bevindt en dus moeten we uiteraard op zoek. Het is geen gemakkelijk te bereiken cache dit keer. We moeten er aardig voor klauteren. Maar goed, dat maakt het natuurlijk extra de moeite waard wanneer we de cache straks vinden. Deze vinden we uiteindelijk midden op een heuvel waar geen enkel pad naartoe leidt. Uit het logboek maken we op dat deze cache, waarschijnlijk vanwege de moeilijk te bereiken plek waar deze verstopt is, nog niet vaak is gevonden. Dat maakt het vinden van deze cache voor ons toch weer extra leuk. Voldaan lopen we dezelfde weg, maar dan naar beneden, terug naar de camper. Het is inmiddels half 7 geworden. Tijd om een camping op te zoeken. We vinden een camping net buiten het dorp op een plekje tussen de bomen aan een riviertje. Dat zijn toch de leukste plekjes: de plekjes waar je geen auto’s, maar natuurgeluiden hoort. Vanavond nog even wat lezen en een spelletje Triominos en dan morgen door richting Princeton. Ook voor morgen wordt weer goed weer voorspeld: 22 graden en veel zon.