De Trans Canada Trail
Vanochtend worden we pas laat wakker: half 9. De wekker hebben we deze vakantie nog niet gezet. Meestal worden we wel rond half 8 wakker. Deze keer dus niet. Snel opstaan dan ook, ontbijten, afwassen en op naar de volgende bestemming. We reizen vandaag verder via de highway 5A, zuidwaarts richting Princeton. De route die we rijden is een route die terecht hier de ranches en lake trail word genoemd. We rijden langs vele meren. Het weer is opnieuw prachtig. We hebben enorm geluk met het weer deze twee weken. Op anderhalve dag regen na is het echt stralend weer geweest.
Rond half 12 komen we in Princeton aan. We bezoeken het Informatiecentrum, waar we ook nog eens een cache meepikken, en rijden dan richting Swan Lake Bird Sanctuary. Voordat we hier gaan wandelen, zetten we de camper eerst op een mooi plekje langs de kant van de weg voor de lunch. Daarna lopen we door de heuvels van Swan Lake. Het gaat op en af. we voelen ons net Julie Andrews in The Sound of Music. (The hills are alive with the sound of ……..). Swan Lake Bird Sanctuary heeft enkele mooie vogelobservatiepunten. We zien veel vogels. Ook is iemand zo aardig geweest om langs de route drie caches te verstoppen. Die pikken we dus weer even mee. De wandeling van ongeveer 4km is prachtig en we genieten enorm. Teruggekomen bij de camper drinken we eerst een lekker koud glas cola. Het is vandaag tenslotte 24 graden en na een wandeling in de volle zon hebben we wel zin in een koud glas drinken.
Vervolgens rijden we de camper naar een punt waar een trail start die is aangeraden door de medewerkster van het Informatiecentrum. De trail wordt de Trans canada Trail genoemd en gaat langs de route waar vroeger de Canada Railway treinen reden. Inmiddels is er geen spoor meer, maar een grindpad. De route loopt van West naar Oost Canada. We lopen zo’n 2 km van de trail. Dezelfde 2 km moeten we ook weer terug. De route gaat onder andere door een 350 meter lange, oude spoortunnel. In de tunnel is het behoorlijk koud en donker, een rare gewaarwording om door zo’n lange onverlichte tunnel te lopen. Daarna lopen we over een oude spoorbrug de natuur in. Hier komen we langs de Red Ochre Bluffs. Dit zijn rode rotsen. Met het zand van deze rotsen beschilderden de indianen vroeger hun gezichten. De Red Ochre Bluffs is voor ons ook het keerpunt van de route. Wanneer we op de terugweg door de oude spoortunnel lopen, merkt Dirk op dat er zich wel erg dichtbij een cache bevindt. Om deze cache te bereiken, moeten we volgens de omschrijving van de cache echter wel op de spoortunnel zien te belanden. We bekijken de spoortunnel van voren en besluiten langs de rechterkant omhoog te klimmen. Net als de moeilijk bereikbare cache van gisteren geeft het vinden van deze cache ook wel weer iets extra’s. Nooit gedacht dat we nog eens bovenop een spoortunnel zouden klimmen.
We doen nog enkele simpele caches in Princeton en besluiten dan een camping op te zoeken. Het is inmiddels half 7. We vinden een camping vlakbij de rivier. Wanneer Dirk ons heeft ingecheckt, laat hij weten voor vanavond hout te hebben besteld. We gaan een vuurtje maken. De afgelopen dagen hebben we op de verschillende campings al vaak mensen vuurtjes zien maken. Voor ons wordt dit de eerste keer. We krijgen de tip vooral ook denneappels te gebruiken. Die schijnen goed te branden. En dat doen ze inderdaad. We pakken een biertje en wat lekkers en maken het vuur aan. Het zit veel te lekker bij het vuur om op te staan en avondeten te gaan maken. We eten dan ook pas rond 8 uur. Ook weer bij het vuur. Morgen rijden we verder richting Vancouver. De bedoeling is dan om de nacht door te brengen in de buurt van Hope. En ja hoor, ook voor morgen wordt weer goed weer voorspeld. We horen dat dat voor Nederland ook geldt. Houden jullie dat mooie weer daar even vast tot volgende week wanneer we weer naar huis komen?
