Hallo Kuala Lumpur!

Het begint bijna vaste prik te worden, opstaan voor 7 uur. We pakken de tassen weer in en lopen, of liever gezegd strompelen, om half 8 de laatste keer het pad van ons chalet naar het restaurant voor het ontbijt. De trekking van gisteren heeft ervoor gezorgd dat we vanochtend opstonden met pijn in spieren waarvan we niet eens wist dat we ze hadden. Voor 1 ringit per persoon pakken we de ferry naar de overkant van de rivier, waar vandaan we om 9 uur per houten motorboot vertrekken richting Kuala Tembeling. De rivierstand is abnormaal laag voor deze tijd van het jaar. Waar deze normaal half april 4 tot 5 meter bedraagt, is de rivierstand nu op veel plekken niet meer dan een halve meter tot een meter hoog. De boot loopt dan ook regelmatig aan de grond. Voor de inwoners van Taman Negara is het vervoeren van toeristen per boot de belangrijkste broodwinning. Er wordt dus gevaren tot het echt niet meer kan. Voor de inwoners zou dit rampzalig zijn. Zij zouden dit direct in hun portemonnee, die al niet zo dik gespekt is, voelen.

Iets na 12 uur meert de boot af bij de aanlegsteiger van Kuala Tembeling. Hier zijn we eergisteren begonnen aan ons Taman Negara avontuur. Nu, twee dagen later, zijn we een mooie herinnering rijker en gaan we op weg naar ons volgende avontuur: Kuala Lumpur. Na een snelle
lunch vouwen we ons, samen met 6 andere toeristen met dezelfde eindbestemming, in de mini-bus richting Kuala Lumpur. 3,5 uur later komen we hier aan. We worden afgezet in Chinatown en houden direct een taxi aan om ons naar het hotel te brengen dat we hebben geboekt. We leggen de backpacks in de achterbak, vertellen de chauffeur onze bestemming en gaan op weg. Wanneer we opmerken dat de chauffeur de meter niet aanzet, laat hij ons weten dat hij dat ook niet van plan is en dat het ritje,van nog geen 3 kilometer, ons 15 ringit (zo’n 3,5 euro) gaat kosten. We zijn nog geen 30 meter verder en besluiten dan alweer uit te stappen. We stappen uit, halen de backpacks uit de achterbak en gaan op zoek naar een andere taxi. En dat alles binnen 45 seconden. Een komisch gezicht, we moeten er zelf erg om lachen. De volgende taxi die we aanhouden, weigert ook de meter aan te zetten maar wil ons wel brengen voor het luttele bedrag van 20 ringit (4,5 euro). Ook die taxi laten we schieten. Drie keer is scheepsrecht. Hoewel ook de derde taxichauffeur weigert op de meter te rijden (alle drie taxi’s hebben overigens met grote letters op de taxi “deze taxi rijdt op de meter” staan), biedt hij aan ons voor 10 ringit (2,20 euro) naar ons hotel te rijden. Dit lijkt ons een meer realistisch bedrag en we stappen in.

Ons hotel ligt tegenover de Kuala Lumpur Tower(ook wel Menara Tower genoemd), op ongeveer 10 minuten lopen van de wereldberoemde Petronas Towers. De locatie is geweldig, centraal en levendig met veel restaurantjes en rumoer van de stad. Het hotel zelf mag er ook zijn. We hebben opnieuw geluk en krijgen een upgrade naar een luxe suite. Deze luxe suite heeft een eigen lifthal, waardoor we niet in de rij hoeven bij de liften die naar de kamers gaan voor het “gewone” volk. Ook dit brengt uiteraard weer een glimlach op ons gezicht. De kamer is inderdaad prachtig: luxe en groot genoeg om in te dansen. De suite heeft zoveel kasten dat je er prima verstoppertje in kunt spelen, een keuken, aan de muur een groot LCD-scherm met filmkanalen, een zitje en in de badkamer een aparte douche en apart bad. Wij klagen niet. Voor we gaan eten, neemt Dirk nog een duik in het zwembad waaromheen een groot aantal loungeplekken met in nissen is gecreëerd met zicht op de omgeving, waaronder op de Petronas Towers. Wat boffen we toch weer met zo’n mooi plekje. ’s Avonds eten we bij een lokaal restaurant. Het eten in Maleisië is echt spotgoedkoop. We moeten met z’n tweeën hard ons best doen om voor een maaltijd inclusief drinken meer dan 5 euro uit te geven. Dat doen we dan meestal ook niet. Het eten zelf is hier heerlijk en bestaat veelal uit rijst, noodels of mie in allerlei vormen en met allerlei bijgerechten, zoals curries, naanbrood, roti, vlees of groenten. Een paradijs voor liefhebbers van lekker eten. We nemen nog een koffie-to-go mee naar onze kamer, maken gebruik van elk van de vele stopcontacten die de kamer heeft en lezen dan nog wat. Morgen Kuala Lumpur ontdekken!